[Spoil] THE iDOLM@STER ONE FOR ALL - DramaCD

ไอดอลมาสเตอร์ One For All
- มุ่งหน้าไป 765โปร! สู่การเรียนรู้งานของท็อปไอดอล -


ณ กองถ่ายทำPVแห่งหนึ่ง ผู้กำกับและผู้ช่วย กำลังชื่นชมกับ เลออน ไอดอลสาวที่มาจากอเมริกากันอยู่ นอกจากความสามารถในระดับสูงแล้ว เลออนก็ยังเป็นไอดอลที่มีความเป็นกันเองแบบไม่ถือตน และยังเป็นคนสร้างบรรยากาศในการทำงานที่ดีให้กับทุกคนด้วย เมื่อบรรยากาศในกองถ่ายดีขึ้น ทุกคนในกองถ่ายจึงมีความตั้งใจกันอย่างเต็มที่ แม้แต่ผู้กำกับเองก็ยังรู้สึกได้ว่า เลออนต้องเป็นสุดยอดท็อปไอดอลแน่นอน


" เอาล่ะ มาเต้นกันเถอะ ทุกคน! "


-------------------------------------------------------------------------------- 


ในเช้าวันเดียวกัน ทางด้านบริษัท 765โปร วันนี้ก็ยังคงเป็นอีกวันที่สงบสุข หรือจะเรียกว่า ไม่มีงานทำเลย จะดีกว่า... อิโอริ ที่ชอบวีนแตกอยู่บ่อยๆจึงอดไม่ได้ที่จะไปบ่นกับ คุณโคโทริ และเหนื่อยใจกับ ยาโยย ที่เอาแต่ช่วยทำความสะอาดในสำนักงานโดยไม่รู้สึกรู้สาอะไรกับสภาพความเป็นอยู่ในตอนนี้เลย

ไม่นานก็ได้มีโทรศัพท์ติดต่อเข้ามาที่สำนักงาน แต่ไม่ใช่เรื่องงานอย่างที่อิโอริหวังไว้ หากแต่เป็น ริทสึโกะ ที่โทรมาด้วยความแตกตื่น เพราะตอนนี้เธอกำลังหลงทางอยู่!? ...น่าเเปลกใจมากที่ไม่ใช่ คุณอาซึสะ แต่กลับเป็นริทสึโกะที่หลงทางซะเอง

ริทสึโกะมาถึงที่นัดหมายแล้ว แต่กลับไม่พบใครเลย ทำให้เธอร้อนรนคิดว่ามาผิดที่รึเปล่า หลังจากคุณโคโทริพยายามรับฟังอย่างใจเย็นแล้ว จึงได้เข้าใจว่าความจริงแล้ว ริทสึโกะไปถึงเวลานัดก่อนกำหนดต่างหาก อิโอริจึงไม่รอช้าขอเปลี่ยนสายคุยเพื่อเยาะเย้ยริทสึโกะทันที คุณโคโทริจึงพยายามปลอบใจและบอกให้ริทสึโกะคอยอยู่ที่นั่นก่อน แล้วเดี๋ยวเธอจะติดต่อคนอื่นให้ตามไปเอง ริทสึโกะจึงสงบใจได้และขอบคุณคุณโคโทริที่คอยช่วยเหลืออยู่เสมอและบอกว่าเธอจะพยายามเป็นไอดอลที่ดีให้ได้ สำหรับ765โปรในตอนนี้แล้ว การที่ไม่มีโปรดิวเซอร์คอยช่วยเหลืองานต่างๆนั้นเป็นเรื่องที่ลำบากมากทีเดียว

ในเวลาต่อมา ฮารุกะ ยูกิโฮะ และมาโคโตะ ก็ได้มาหาริทสึโกะเพราะได้รับการติดต่อมาจากคุณโคโทริ พวกฮารุกะจึงสงสัยกันเล็กน้อยว่าทำไมริทสึโกะถึงได้มาเร็วนัก แต่ริทสึโกะก็ได้แต่อ้ำอึ้งไม่กล้าบอกอะไร และที่น่าเเปลกใจอีกอย่างคือ มิกิ สายเสมอก็มาถึงอย่างรวดเร็วด้วยเช่นกัน แต่พอมิกิรู้ว่าตัวเองโดนหลอกให้มาเร็วกว่าเวลา ก็น้อยอกน้อยใจใหญ่ แถมยังโดนฮารุกะกับมาโคโตะหัวเราะเยาะอีก ริทสึโกะจึงได้ดุทั้งคู่ไม่ให้ซ้ำเติมมิกิ เพราะไม่ว่าใครก็สามารถผิดพลาดกันได้ ทำให้มิกิรู้สึกว่าวันนี้ริทสึโกะใจดีกับเธอเป็นพิเศษเลย (เพราะเป็นคนผิดคนแรกเลยนี่เเหละ)

ระหว่างที่พวกฮารุกะกำลังสงสัยว่าคนอื่นๆจะมาถึงเมื่อไหร่.. คุณอาซึสะ ก็ได้โทรมาหาริทสึโกะทันที และก็เป็นไปตามคาด คุณอาซึสะโทรมาเพราะกำลังหลงทางอยู่! ริทสึโกะจึงต้องรีบออกไปตามหาและพยายามบอกให้คุณอาซึสะอยู่กับที่อย่าเดินไปไหน

เมื่อริทสึโกะไปแล้ว 2แฝดจอมซน อามิกับมามิ ก็ได้ตามมาสมทบกับพวกฮารุกะด้วย แต่ระหว่างที่ต้องรอริทสึโกะ ทุกคนก็ไม่รู้ว่างานในวันนี้เป็นอะไร แค่มาทำอะไรมิกิยังไม่รู้เลย พวกอามิเลยบอกว่าระหว่างที่เดินทางมา พวกเธอได้เห็นสตูดิโอที่เหมือนจะกำลังถ่ายทำPVกันอยู่ด้วย 2แฝดเลยเสนอให้แอบไปดูการถ่ายทำในสตูดิโอกัน เมื่อคิดว่าน่าจะมีอะไรสนุกๆให้เห็น ทำให้ทุกคนเริ่มเห็นด้วยและตัดสินใจไปดูกัน ถึงฮารุกะจะลังเลว่าควรจะไปรึเปล่า แต่ก็ต้องตามไปด้วยความรู้สึกตื่นเต้นอย่างช่วยไม่ได้


--------------------------------------------------------------------------------  


ในกองถ่ายทำ ทุกคนต่างชื่นชมกับความสุดยอดของเลออนเป็นอย่างมาก แต่เลออนกลับไม่คิดอย่างนั้น เธอถึงกับทุบโต๊ะออกมาโดยไม่รู้ตัว เพราะคิดว่าสเต็ปการเต้นเมื่อกี๊นั้นยังไม่ดีพอ หลังจากขอโทษกับผู้กำกับแล้ว เลออนก็ได้ขอตัวไปพักเพื่อที่จะได้กลับมาถ่ายทำใหม่อีกครั้ง

ซึ่งผู้กำกับและผู้ช่วยเองก็ไม่ว่าอะไร หรือที่จริงแล้วเป็นเพราะไม่อยากมีปัญหากับประธานคุโรอิ จาก961โปร ที่ดูเหมือนจะเป็นผู้ดูแลเลออนในตอนนี้อยู่มากกว่า

ผู้กำกับและผู้ช่วยได้เห็นพวกฮารุกะกำลังทำท่าลับล่อๆอย่างน่าสงสัยอยู่ ผู้ช่วยจึงได้เข้ามาถามพวกฮารุกะว่ามาทำอะไรกัน แต่คุยไปคุยมา ผู้ช่วยเกิดการเข้าใจผิดว่าพวกฮารุกะจะมา ออดิชั่น กัน

ถึงจะไม่ใช่อย่างที่คิด แต่การ ออดิชั่น นับเป็นโอกาสอันดีมากที่ทุกคนจะได้แจ้งเกิดกันซะที พวกอามิจึงเนียนตามน้ำไปว่ามาออดิชั่นด้วย ผู้กำกับที่เริ่มอารมณ์เสียเองก็รีบเร่งให้ผู้ช่วยเริ่มออดิชั่นด้วยเช่นกัน ถึงจะเห็นว่าพวกฮารุกะไม่ค่อยรู้เรื่องการออดิชั่นเท่าไหร่ แต่ในเมื่อผู้กำกับไม่ว่าอะไรก็คงไม่เป็นอะไร ผู้ช่วยเลยให้พวกฮารุกะไปเตรียมตัวออดิชั่นกันได้


--------------------------------------------------------------------------------  


ทางด้าน จิฮายะ ทาคาเนะ และฮิบิกิ ที่กำลังเดินทางกันมาอยู่นั้น จิฮายะรู้สึกเป็นห่วงเล็กน้อยว่าเธอควรจะปลุกฮิบิกิที่กำลังนอนหลับฝันดีมาตั้งนานแล้วได้รึยัง ทาคาเนะจึงบอกว่าพวกเธอยังมีเวลาเหลืออยู่อีกมาก เพราะงั้นค่อยๆเดินทางไปไม่ต้องรีบร้อนจะดีกว่า แต่ดูเหมือนจะปล่อยใจกันได้ไม่นานซะแล้ว เพราะจิฮายะได้รับเมล์มาจากอามิที่บอกให้รีบไปหาโดยเร็ว เพราะจะได้ ออดิชั่น กันแล้ว! เมื่อได้ยินอย่างนั้น ทาคาเนะจึงรีบปลุกฮิบิกิด้วยความรีบร้อนทันที

" ฮิบิกิ! จะนอนไปถึงเมื่อไหร่คะ!? รีบตื่นได้แล้วค่ะ!! "

" ห๊ะ! เอ๊ะ!? มีอะไรน่ะ ทาคาเนะ!? "

" ยังไงก็รีบตื่นก่อนเถอะค่ะ! ลงจากรถแล้วรีบไปกันให้ไวเลยค่ะ!! "

ดูเหมือนทาคาเนะเองก็ตกใจจนเก็บอาการไม่อยู่เหมือนกัน ทางด้านริทสึโกะที่เจอกับคุณอาซึสะแล้วก็ได้รับเมล์มาจากอามิและกำลังรีบกลับไปเช่นกัน เเต่คุณอาซึสะวิ่งไม่ค่อยไหวเพราะปัญหาจากการแน่นอกเกินไป แถมยังจะพาลพาหลงไปทางอื่นอีกต่างหาก ตอนนี้ทุกคนต่างเร่งรีบไปหาพวกอามิกันทั้งนั้น เพราะโอกาสแจ้งเกิดมาอยู่ตรงหน้าแล้ว!


--------------------------------------------------------------------------------


ทางด้านพวกฮารุกะก็ได้เตรียมตัวกันเรียบร้อยแล้ว แต่ผู้กำกับให้ทดลองออดิชั่นได้แค่ 5คน ฮารุกะจึงได้เสนอขอถอนตัวเพื่อให้ครบจำนวนคน และฮารุกะก็ได้ขอตัวหลบมุมไปที่อื่นก่อน

ฮารุกะรู้สึกตื่นเต้นและสงบใจไม่ได้เลย ระหว่างที่เหม่ออยู่นั้น ฮารุกะก็ได้เดินชนกับเลออนเข้า เลออนเห็นฮารุกะทำสีหน้าไม่ดีจึงสงสัยว่าเป็นอะไรรึเปล่า

" นี่เธอน่ะ.. เป็นอะไรรึเปล่า? สีหน้าไม่ดีเลยนะ "

" มะ ไม่มีอะไรหรอกค่ะ.. "

" หลงทางเหรอ? "

" ปะ เปล่าค่ะ.. แค่ออกมาสูดอากาศนิดหน่อยน่ะค่ะ... "

" ................. "

" อะ เอ่อ.. มีอะไรเหรอคะ... ที่หน้าฉันมีอะไรติดอยู่เหรอคะ? "

" นี่ ขอโทษนะ ช่วยมาด้วยกันหน่อยได้มั้ย? "

" เอ๊ะ?  ฉะ ฉัน คือว่า... "

" เอาน่า รีบมาเร็วเข้า! "

และฮารุกะที่ปฎิเสธไม่ได้ก็ได้จำใจตามเลออนไป


--------------------------------------------------------------------------------


ในระหว่างนั้น พวกอามิก็ได้เริ่มการออดิชั่นในหัวข้อของ ความรัก กัน
ซึ่งทุกคนก็ดั้นมุขสดกันแบบมั่วซั่วจนไม่น่าเรียกว่าการแสดงได้เลย
แถมยังดูเป็นละครน้ำเน่าประหนึ่งศึกแย่งสามี(มาโคโตะ)ของมิกิกับยูกิโฮะอีกต่างหาก


" ลืมเรื่องในคืนนั้นไปแล้วเหรอ? "

" ระ เรื่องในคืนนั้นเหรอ!? "

" ใช่แล้วล่ะ มาโคโตะคุงในคืนนั้นน่ะ... ฮิๆ รุนแรงมากๆเลยล่ะ~ "

" รุนแรงเหรอ!? อะไรน่ะ!? "

" ที่เล่นปาหมอนกับมาโคโตะคุงน่ะ โดนเข้าเต็มหน้าเลยล่ะ~ "

" อ้อ.. เล่นปาหมอนสินะ... "


" มะ.. มาโคโตะคุง! มะ มีฉันอยู่ทั้งคนแล้วยังจะมีเธอคนนั้นอีกเหรอ!? "

" ยูกิโฮะ!? "

" ยะ.. ยัยแมวหัวขโมย! "

" หึหึ~ ว่ามิกิเป็นแมวก็ไม่รู้สึกรู้สาอะไรหรอกนะ
อ๊ะ นึกว่ายูกิโฮะจะเข้ากับน้องหมามากกว่า แต่ก็เข้ากับแมวด้วยเหมือนกันนี่นา! อะฮะ☆ "

" อืออออออ~ "

" ยะ.. หยุดนะทั้งสองคน! ...ว่าแต่ ยูกิโฮะเป็นอะไรกับเราเหรอ? "

" ฉะ ฉันก็... เป็น..... เอ่อ... ของมาโคโตะคุง.. "

" เอ๊ะ อะไรนะ? ไม่ค่อยได้ยินเลยน่ะ พูดอีกทีได้มั้ย ยูกิโฮะ? "

" ก็บอกว่าฉันเป็น... ของมาโคโตะคุง พะ พะ....
อือออ~! นะ น่าอายเกินไปแล้ว~! ฉันที่ไร้ยางอายแบบนี้ ขอขุดหลุมอยู่ดีกว่าค่า~!! "


แล้วอยู่ๆพวกมามิก็ตัดบทจบกันดื้อๆซะงั้น!
พวกผู้กำกับที่ทนดูจนจบก็ยอมรับในการแสดง แต่ไม่ให้ผ่าน
เพราะดูแล้วไม่ใช่ความรักเลย ทุกคนจึงพยายามขอโอกาสอีกครั้ง
แต่ผู้กำกับก็ไม่ยอมให้แล้ว และทันใดนั้นเอง ก็ได้มีคนเข้ามาผสมโรงด้วยทันที


" รบกวนด้วย-!! "

" หึหึหึ กานาฮะ ฮิบิกิ มาแล้ว-! "

" ดะ เดี๋ยวก่อนสิ! คุณชิโจ คุณกานาฮะ น่าจะมีมารยาทซักหน่อย... "

" เพื่อหนทางสู่ท็อปไอดอลแล้ว คงจะยอมเพิกเฉยอยู่ไม่ได้หรอกค่ะ
เอาล่ะ มาประลองกันเถอะ!! "


พวกทาคาเนะมาถึงกองถ่ายและขอเข้าร่วมออดิชั่นด้วย
แถมยังเออออท้าประลองกันเองกับพวกอามิจนสนุกกันยกใหญ่โดยไม่สนใจพวกผู้กำกับเลย


--------------------------------------------------------------------------------  


ทางด้านฮารุกะที่โดนเลออนพาตัวมาในที่ลับตาคน
เลออนก็ได้ขอโทษที่อยู่ๆก็พามาและขอร้องฮารุกะให้ช่วยดูการเต้นของเธอหน่อย ซึ่งเลออนต้องการได้รับคำวิจารย์เพื่อปรับปรุงตัวเอง ไม่ว่านั่นจะเป็นคำแนะนำที่เเปลกแค่ไหนก็ตาม เพื่อที่เธอจะได้เป็นไอดอลด้วยวิธีที่ตนเองเชื่อมั่นได้อย่างมั่นใจ

เเต่เมื่อเห็นฮารุกะตกใจที่รู้ว่าเธอเป็นไอดอล เลออนจึงได้รู้ว่าความจริงแล้วฮารุกะจะมาออดิชั่นต่างหาก แต่ฮารุกะบอกว่าเธอกังเวลมากเกินไปเลยหนีออกมา เลออนก็หัวเราะออกมาและคิดว่าดีแล้วที่ยังมีความรู้สึกแบบนั้นอยู่ เมื่อเห็นว่ายังมีเวลา เธอเลยจะขอแสดงการเต้นของเธอให้ฮารุกะดู ฮารุกะก็ยินดีรับชมด้วยเช่นกัน

ทางด้านกองถ่ายทำ ฮิบิกิได้คุยโวกันเองว่าพวกเธอคือคนที่จะเป็นไอดอลในอนาคต ผู้กำกับเลยหันไปโวยกับผู้ช่วยว่าบรรดาเด็กป่วนนี้เป็นใครกันแน่ ซึ่งผู้ช่วยก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ไหนๆก็ทำอะไรไม่ได้เเล้ว แถมเลออนก็ยังไม่กลับมาด้วย ก็เลยต้องเลยตามเลยกันไป

การแสดงของพวกจิฮายะเป็นเรื่องราวในโรงเรียน
ซึ่งเรื่องได้เริ่มขึ้นในบรรยากาศยามเย็นหลังเลิกเรียนที่สุดแสนจะโรแมนติก โดยมีฮิบิกิเป็นซาวด์ประกอบ

" กิ๊ง- ก่อง- ก๊าง- ก่อง- "

" คือว่า อาจารย์ชิโจคะ ขอเวลาซักครู่ได้มั้ยคะ? "

" มีอะไรงั้นเหรอคะ คุณคิซารากิ? "

" ที่จริงแล้ว อยากจะปรึกษาเรื่องในห้องน่ะค่ะ "

" ได้สิคะ.. เอาล่ะ ว่ามาได้เลยค่ะ "

" คือว่า ที่จริงแล้ว... ในห้องเรียนมีอยู่คนหนึ่ง ที่เป็น ฆาตรกร ค่ะ!! "

" แป่ววววววววว~!! "

ดูเหมือนจิฮายะจะดั้นมุขไปผิดคาดทีเดียว..
แล้วจิฮายะก็เริ่มเล่าเรื่องคดีฆาตกรรมสยองขวัญต่อทันที

" อะไรกัน!? เป็นเรื่องจริงเหรอคะ คุณคิซารากิ!? "

" เขาบอกกับฉันมาค่ะ ว่าห้ามไปบอกใครเด็ดขาด
ถ้าไม่งั้นล่ะก็ จะฆ่าให้หมดทุกคนเลย!! "

" กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด~!! "

" สต็อปปปปปปปปปปปปปป!! "

เล่าไปได้ไม่นาน ผู้กำกับทนไม่ไหวจนต้องสั่งหยุดทันที
ฮิบิกิกับทาคาเนะไม่เข้าใจว่าพวกเธอแสดงไม่ดีตรงไหน
จิฮายะก็พยายามจะขอโอกาสอีกครั้ง แต่ผู้กำกับก็ไม่ให้แล้วเช่นกัน
และพวกเขาก็จะเตรียมตัวถ่ายPVต่อด้วย ผู้กำกับเลยไล่พวกจิฮายะกลับทันที

ทุกคนรู้สึกเสียใจกันมากที่โดนผู้กำกับต่อว่าและไม่ยอมให้โอกาส
ทั้งที่พยายามกันอย่างเต็มที่ แต่พวกเธอก็ได้พลาดโอกาสที่ดีที่สุดไปแล้ว
ฮิบิกิก็พยายามบอกพวกอามิให้ยอมรับว่าเป็นเพราะพวกเธอทำผิดพลาดกันเอง
แต่ฮิบิกิก็อดที่จะร้องไห้ออกมาด้วยความเสียใจไม่ได้เหมือนกัน...


--------------------------------------------------------------------------------  


ทางด้านฮารุกะที่ได้เห็นการเต้นของเลออนก็รู้สึกประทับใจมาก เพราะเธอไม่เคยเห็นการเต้นที่สุดยอดขนาดนี้มาก่อนเลย เลออนเองก็ได้พูดคุยกับฮารุกะด้วย และความเป็นกันเองของเลออนก็ช่วยให้ฮารุกะหายประหม่าได้ เลออนได้หัวเราะให้ความคิดมากของตัวเองพร้อมกับเล่าว่าเธอเป็นคนที่ใส่ใจในรายละเอียดเล็กๆน้อยๆมากทีเดียว


" อย่างบะหมี่ถ้วยก็ต้องรอ 3นาที ใช่มั้ยล่ะ?
แต่ฉันน่ะ ถ้าไม่ใช่ 3นาทีเป๊ะ ก็ไมไ่ด้หรอก ไม่งั้นจะทำหน้าแบบนี้เลยล่ะ "

" ฮะๆๆๆๆ! แบบนั้นก็คิดเล็กคิดน้อยมากไปนะคะ! "

" โธ่.. ไม่เห็นต้องหัวเราะขนาดนั้นเลยนี่นา... ฉันอายนะเนี่ย "

" ฮะๆๆ.. ขอโทษค่ะ... ฉันเองก็คิดมากเกินไปเหมือนกัน
ถ้าออดิชั่นไม่ผ่านจะทำยังไง? แล้วก็คิดว่าตัวเองไม่มีพรสวรรค์ด้วย
แต่จะลืมความรู้สึกที่ว่า "อยากจะทำ อยากจะเป็น" ไม่ได้สินะคะ! "

" ความรู้สึกอยากจะทำ.. อยากจะเป็น.. งั้นเหรอ?  อืม พูดได้ดีนี่นา! "

" เเฮะๆ งั้นเหรอคะ ดีใจจังเลยค่ะ! "


เมื่อนึกถึงเรื่องที่ฮารุกะบอกว่าจะมาออดิชั่น
เลออนจึงคิดจะชวนฮารุกะมาออดิชั่นในPVของเธอด้วย
แต่มิกิกับจิฮายะที่แยกตัวมาจากทุกคนก็ได้มาเจอฮารุกะซะก่อน


" นี่! ฮารุกะ! "

" มิกิ? จิฮายะจังก็ด้วย!? "

" โธ่.. กำลังได้จังหวะดีแท้ๆเลย "

" ฮารุกะ มาทำอะไรอยู่ที่นี่น่ะ? "

" เอ่อ.. มาดูการเต้น แล้วก็.. ปรึกษาปัญหาชีวิตล่ะมั้ง เเฮะๆ "

เมื่อเห็นเลออน มิกิก็ได้จ้องมองเธออยู่ซักพักหนึ่ง

" หืม.... นี่ คุณคนนั้นน่ะ "

" คนนั้น? หมายถึงฉันเหรอ? "

" อืม ใช่แล้วล่ะ ท่าทางจะเต้นเก่งมากๆเลยสินะ? "

" หือ? ...รู้ได้ยังไงน่ะ? "

" ไม่รู้สิ จะว่ายังไงดี.. คงเพราะรู้สึกอย่างงั้นมั้ง "

" เพราะรู้สึกอย่างงั้นเหรอ.... ฮะๆ! เพื่อนของเธอนี่น่าสนใจดีนะ! "


เลออนถึงกับหัวเราะออกมาเมื่อเจอกับคำพูดของมิกิ


" เดี๋ยวเถอะมิกิ! เสียมารยาทนะ! "

" นี่! มิกิขอเต้นด้วยได้มั้ย? "

" แน่นอน! จะแข่งกับใครฉันก็ไม่หวั่นอยู่แล้ว!
จะเต้นจะร้องหรืออะไรก็จัดมาได้เลย! "

" ร้อง? เอ่อ.. ร้องเพลงได้ด้วยเหรอคะ? "

ดูเหมือนเลออนจะไปกดสวิตซ์สะกิดใจจิฮายะด้วยซะแล้ว 

" ใช่แล้ว! ฉันมีความมั่นใจในการร้องเพลงมากเลยล่ะ!
ถึงจะเป็นถ้อยคำที่ไม่สามารถสื่อออกมาได้ ฉันก็ผสานเข้ากับการร้องและเต้นได้อย่างลงตัวเลยล่ะ! "

" คือว่า.. ถ้าอย่างงั้น ขอฉันฟังหน่อยได้มั้ยคะ? บทเพลงของคุณน่ะค่ะ.. "

" OK! ใจร้อนจังเลยนะ แต่ฉันก็ไม่ได้รังเกียจหรอกนะ! "


และพวกฮารุกะก็เริ่มสนุกกับการร้องและเต้นของเลออนกัน


--------------------------------------------------------------------------------  


ทางด้านพวกอามิยังคงเสียใจที่ทำโอกาสดีๆหายไปอยู่
ทาคาเนะจึงปลอบใจว่ามันเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้ คงเป็นเพราะกังวลกับการที่ท้องหิวมากเกินไป เพราะงั้นควรไปหาอะไรลงท้องกันดีกว่า ฮิบิกิรีบโวยกลับว่าทาคาเนะเพิ่งกินข้าวเที่ยงไปไม่ใช่เหรอ ทาคาเนะจึงเนียนว่างั้นเป็นมื้อเย็นแทนก็ได้

ริทสึโกะกับคุณอาซึสะเพิ่งจะมาเจอทุกคน เพราะก่อนหน้านี้ติดต่อใครไม่ได้เลย และริทสึโกะก็ต้องผิดหวังเมื่อรู้ว่าพลาดการออดิชั่นไปและคิดว่าพวกอามิคงทำอะไรไปอีกแล้ว ฮิบิกิจึงพยายามบอกว่าไม่ใช่ความผิดของพวกอามิ แต่เป็นความผิดของผู้กำกับที่นิสัยไม่ดีต่างหาก คุณอาซึสะก็ขอให้ริทสึโกะอย่าโกรธไปเลย เพราะพวกอามิก็คงพยายามอย่างเต็มที่แล้ว และพวกอามิก็ยังขอโทษและรู้ถึงความผิดพลาดของตัวเองด้วย เห็นแบบนั้นแล้วริทสึโกะจึงโกรธไม่ลง เพราะการที่พวกอามิเรียกทุกคนมาก็เพราะว่าคำนึงถึงทุกคนด้วยเหมือนกัน ริทสึโกะจึงคิดว่าเธอเองก็คงต้องพยายามเป็นโปรดิวเซอร์เพื่อทุกคนให้ได้โดยเร็วซะแล้ว

ก่อนที่ทาคาเนะจะเนียนชวนทุกคนไปหาอะไรกินกันมากกว่านี้
ทุกคนก็ได้ออกตามหาพวกฮารุกะที่หายไปเพื่อที่จะได้กลับพร้อมกันจนทุกคนได้ไปเจอพวกฮารุกะอยู่กับใครบางคน

จิฮายะตกตะลึงกับความสามารถของเลออนมาก มิกิเองก็ตื่นเต้นจนเก็บอาการไม่อยู่และพยายามบอกริทสึโกะว่าเห็นอะไรมา แต่ริทสึโกะตอนนี้ไม่ใจดีเหมือนตอนแรกแล้ว มิกิเลยโดนโวยไป1ทีจากความไร้มารถยาท ฮารุกะก็ได้ขอโทษเลออนที่รบกวนมานานแล้ว และได้ขอตัวกลับไปกับทุกคนก่อน แต่เลออนได้รั้งไว้ และชวนทุกคนดูการแสดงของเธอด้วยกัน เพราะตอนนี้เลออนกำลังเครื่องติดและสนุกได้ที่เลย เมื่อได้เห็นลักษณะท่าทางการพูดของเลออน ทุกคนก็รู้สึกได้ว่าเป็นคนที่สุดยอดมากทีเดียว และทุกคนก็ได้สนุกกับเลออนด้วยกันต่ออีกครั้ง  

" เอาล่ะ คอยดูฉันตอนที่เอาจริงให้ดีล่ะ! " 

--------------------------------------------------------------------------------


ทางด้านกองถ่ายทำ รอแล้วรอเล่า เลออนก็ไม่กลับมาซะที
จนได้มีใครบางคนเข้ามาที่กองถ่าย

" ฮิๆ อรุณสวัสดิ์ค่า~! ไอดอลในอนาคต มินาเสะ อิโอริจังค่า~! "

" อุอู๊-! อรุณสวัสดิ์ค่ะ! ทาคาซึกิ ยาโยย อายุ14ค่ะ! "

" ที่ออดิชั่นคือที่นี่สินะคะ อิโอริจะพยายามเต็มที่เลยค่ะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ~ "

พวกอิโอริเพิ่งมาถึงที่ออดิชั่น ผู้กำกับเห็นแล้วก็รู้ได้ทันทีว่าเป็นพวกเดียวกับแกงค์เด็กป่วนเมื่อกี๊แน่นอน ผู้กำกับจึงได้พยายามไล่กลับไป เห็นท่าทางไม่รับแขก อิโอริจึงได้ทำท่าไม่สนใจและเริ่มแสดงกับยาโยยแบบไม่สนใจทันที ไล่กลับยังไงก็ไม่ไป ผู้กำกับจึงเริ่มเอือมแบบไม่ไหวแล้ว


-------------------------------------------------------------------------------- 


และแล้วทุกคนก็ได้กลับมาที่สำนักงาน
หลังจากอิโอริบ่นเรื่องผู้กำกับเสร็จแล้วก็ได้ยินว่าวันนี้ทุกคนไปเจอกับคนที่สุดยอดมา


" พวกฮารุกะได้ไปเจอคนที่สุดยอดที่สตูดิโอมาสินะ?
ได้ยินว่าร้องและเต้นได้สมบูรณ์แบบมากเลยนี่นา "

" อืม! สนุกมากเลยล่ะ! ตอนสุดท้ายเหมือนจัดมินิคอนเสิร์ตกันเลย
ฮิบิกิจังกับมาโคโตะได้เต้นเป็นแบ็คแดนเซอร์ด้วยล่ะ! "

" สนุกสุดๆเลยล่ะ! ทำเอาลืมเรื่องที่ออดิชั่นพลาดไปเลย "

" อืม! จะว่ายังไงดี.. เหมือนไม่ได้รู้สึกเร่าร้อนแบบนี้มานานแล้วล่ะนะ! "

" ได้เต้นนี่สนุกดีจริงๆนะ! พรุ่งนี้ต้องพยายามซ้อมเต็มที่แล้วล่ะ! "

" เราก็เหมือนกัน! "

" ฮิฮิ จิฮายะจังก็คอรัสได้สุดยอดเหมือนกันนะ "

" ตอนนั้นเผลอไปหน่อยน่ะ.. เพลงของคนๆนั้น
อาจจะเรียกว่ามีสิ่งที่ส่งไปถึงจิตวิญญาณของผู้คนอยู่ก็ได้ "

" มีพรสวรรค์สูงจริงๆนะ ...จะว่าไป
ฮารุกะ สรุปแล้วคนๆนั้นเป็นใครน่ะ? "

" คือว่า.. สุดท้ายแล้วฉันก็ลืมถามชื่อน่ะค่ะ
แต่เขาบอกว่าเป็น ไอดอล เหมือนกันค่ะ "


ทุกคนรู้สึกตกใจมาก ที่คนที่ได้ร้องและเต้นด้วยกันอย่างสนุกสนานนั้น เป็นไอดอลที่มีความสามารถมากกว่าพวกเธอมากนัก แต่ในเมื่อเป็นไอดอลเหมือนกัน ซักวันพวกเธอจะต้องได้เจอกันอีกในเส้นทางของการเป็นท็อปไอดอลแน่นอน และไม่นานนัก คุณโคโทริก็ได้มีข่าวมาแจ้งกับทุกคน


"นี่ ทุกคน ขอโทษที่ขัดจังหวะนะ "

" มีอะไรเหรอ ปิโยะจัง? "

"เมื่อกี๊ท่านประธานติดต่อมาน่ะ
ในที่สุดก็หา โปรดิวเซอร์คนใหม่ ได้แล้วล่ะ! " 

เมื่อได้ยินอย่างนั้น ทุกคนก็ตื่นเต้นดีใจกันมาก
ที่ในที่สุดก็จะมีโปรดิวเซอร์พาพวกเธอไปสู่เป้าหมายแล้ว 

" นี่ๆ! จริงเหรอ!? "

"ในที่สุดพวกเราก็มีโปรดิวเซอร์แล้วสินะ! "

" อะ เอ่อ.. ยังไม่ได้ตัดสินใจแน่นอนหรอกนะ
เดี๋ยวต้องปรึกษากับท่านประธานครั้งสุดท้ายก่อนน่ะ "

" เช่นนั้นเหรอคะ ในที่สุด เวลานี้ก็มาถึงแล้วสินะคะ 

" จะเป็นคนแบบไหนนะ... จะทำให้ร้องเพลงได้ดีขึ้นรึเปล่านะ "
  
" อามิขอเป็นคนที่เล่นด้วยกันได้จะเป็นใครก็ได้ทั้งนั้นเเหละ! "

" มามิด้วย! "

" ฮิฮิ จะเป็นคนในพรหมลิขิตของฉันรึเปล่านะ~ "

" ฉันขอเป็นคนที่ชอบสัตว์จะเป็นใครก็ได้เหมือนกัน
เอ่อ แล้วก็เป็นคนที่ใจดี แล้วก็... "

" นี่ ยูกิโฮะ! น่าสนุกดีนะ! "

" ถะ ถ้าเป็นผู้ชายก็ต้องพยายามคุยกันให้ได้สินะ... "

" อุอู๊-! น่าสนุกจังเลยค่ะ!! "

" งั้นมิกิขอนอนต่อล่ะน่ะ ฮ้าว~ " 

ระหว่างที่ทุกคนกำลังตื่นเต้นดีใจกัน
จิฮายะก็ได้หลบมุมมาคุยกับฮารุกะ 
  
" ฮารุกะ ใกล้แล้วสินะ "

" อืม นั่นสินะ! "

" นี่ ฮารุกะ มีเรื่องอะไรดีๆงั้นเหรอ? "

" แฮะๆ จิฮายะจังก็ดูออกด้วยเหรอ ...คือว่านะ
ฉันคิดว่าหลังจากนี้การเป็นไอดอลน่าจะสนุกขึ้นมากเลยล่ะ "

" สนุกขึ้นเหรอ? "

" อืม! คือว่านะ ฉันไม่ได้ไปออดิชั่น งานก็ไม่มี
ตอนแรกก็คิดว่าการเป็นไอดอลนี่ยากจังเลยนะ รู้สึกกลัวมากเลยล่ะ
แต่คนๆนั้นท่าทางสนุกมากๆเลย! ฉันเลยคิดว่าเป็นไอดอลนี่สนุกจริงๆนะ! "

" ฉันก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน "

" เพราะงั้นก็เลยรู้สึกมีกำลังใจขึ้นมานิดหน่อยน่ะ
ประมาณว่า "พรุ่งนี้ก็ต้องพยายามเต็มที่!" น่ะ แฮะๆ "

" แบบนั้นก็สมเป็นฮารุกะแล้วล่ะ "

" ขอบคุณนะจิฮายะจัง
คุณโปรดิวเซอร์คนใหม่จะเป็นคนแบบไหนนะ ถ้าเป็นคนใจดีก็คงจะดีนะ "


และวันที่สนุกสนานของเหล่า765โปรก็จบลงไปอีกวัน
พร้อมกับความหวังและความมุ่งมั่นอันเต็มเปี่ยมในวันพรุ่งนี้
ที่พวกเธอพร้อมจะมุ่งหน้าสู่การเป็นท็อปไอดอลกันอย่างเต็มตัวแล้ว


--------------------------------------------------------------------------------  


ส่วนทางด้านกองถ่ายทำก็เหนื่อยล้ากับการถ่ายทำวันนี้กันมาก
ไหนจะเจอบรรดาเด็กป่วนที่ไม่ได้มาออดิชั่นจริงๆ ไหนจะเลออนที่กลับมาแบบจัดเต็ม
แต่กองถ่ายทำในวันนี้ก็จบลงได้ด้วยดีเช่นกัน


--------------------------------------------------------------------------------


ท่ามกลางความเงียบสงบของวันที่กำลังจะจบลง
ยังมีเสียงฝีเท้าจากการฝึกซ้อมของใครบางคนอยู่ที่ไหนซักแห่ง 


" หึหึ ทุกคนสนุกสนานมีชีวิตชีวากันดีจังเลยนะ
ถึงจะเป็นการเต้นที่ดูสะเปะสะปะ แต่ก็เห็นได้ถึงรอยยิ้มที่ผุดขึ้นมาทันทีเลย
อย่างกับได้เห็นสิ่งที่ขาดหายไปยังไงอย่างงั้นแหละ

เด็กพวกนั้น.. บอกว่าจะมาออดิชั่นด้วยนี่นา
ก็แสดงว่าเป็นไอดอลมาจากที่ไหนสินะ?
ไม่ได้ถามชื่อกับสำนักงานซะด้วยสิ

แต่พวกเราจะต้องได้เจอกันอีกแน่นอน... เมื่อถึงตอนนั้น
ช่วยแสดงการแสดงที่สุดยอดที่สุดของพวกเธอให้ชมทีนะ! "


แม้แต่ผู้อยู่บนจุดสูงสุดของเหล่าไอดอล
ก็ยังอดที่จะคาดหวังในประกายแสงของดาวดวงใหม่ไม่ได้
เส้นทางสู่ท็อปไอดอลใน One For All ได้เริ่มขึ้นแล้ว!


[Spoil] THE IDOLM@STER Manga - Takane (1&2)



- Shijou Takane (1&2) -
เรื่องราวของทาคาเนะกับการตระเวนชิมลิ้มรสอาหารชั้นเลิศ




ในวันหยุด เหล่าไอดอลต่างใช้เวลาพักผ่อนในแบบฉบับของตัวเอง ทาคาเนะเองก็เช่นกัน
และสิ่งที่เธอตั้งใจจะทำในวันนี้ก็คือการตระเวนไปยังร้านอาหารชั้นเลิศต่างๆ
เพื่อลิ้มรสชาติอันเป็นเสน่ห์ที่น่าหลงใหลอย่างหนึ่งนั่นเอง




ในร้านแรกของวันนี้ ทาคาเนะได้ค่อยๆผ่อนคลายจิตใจไปกับการจิบกาแฟ
ก่อนที่จะเริ่มลิ้มลศชาติอันหวานนุ่มของเค้กช็อคโก้บานาน่าดับเบิ้ลไอศครีมอย่างละเมียดละไม
และรับรู้ได้ถึงรสชาติต่างราวกับเป็นนักชิมอาหารอย่างแท้จริง



เมื่อรับประทานเรียบร้อยแล้ว ก่อนจากทาคาเนะก็ได้พบกับแฟนคลับโดยบังเอิญ
ซึ่งทาคาเนะก็ยินดีที่จะแจกลายเซ็นให้ตามที่แฟนๆร้องขอ



ทาคาเนะได้มุ่งหน้าไปยังร้านอุด้งซึ่งเป็นเป้าหมายต่อไปด้วยความมั่นใจ
ซึ่งทาคาเนะก็ได้เห็นว่าร้านนี้มีลักษณะที่แตกต่างออกไปจากร้านอื่นๆ



ทาคาเนะไม่รอช้า รีบไปหาที่นั่งเพื่อหวังสั่งอาหารทันที แต่รอแล้วรอเล่าก็ยังไม่มีใครมาบริการ
จนทางร้านต้องบอกว่าร้านนี้ต้องเดินไปเลือกเมนูเอง ทำให้ทาคาเนะรู้สึกตกใจมาก




ทาคาเนะได้สั่งชุดอุด้งและท็อปปิ้งเพิ่มอีก2ชุด
และเมื่อได้ลิ้มรสแล้วทาคาเนะก็ต้องตกตะลึงกับรสชาติที่แสนถูกปาก



เมื่อรับประทานเสร็จเรียบร้อยแล้ว ทาคาเนะก็ได้มุ่งหน้าไปยังร้านต่อไป
และการ์ตูนเรื่องนี้ก็ได้เป็นการ์ตูนอาหารไปเรียบร้อยแล้ว(ฮา)




ก่อนที่จะไปยังร้านต่อไป ทาคาเนะก็ได้พบกับ ฮิบิกิ โดยบังเอิญ



ทาคาเนะกับฮิบิกิได้มานั่งพักกันที่สนามเด็กเล่น
และทาคาเนะก็ไม่พลาดที่จะซื้อของที่อยากลองชิมดูซักครั้งติดมือมาด้วย
ส่วนฮิบิกิเองก็ได้ออกมาเดินเล่นกับอินูมิพร้อมกับซือของไปทำมื้อเย็นไปในตัว



ทาคาเนะสงสัยว่าฮิบิกิทำอาหารเย็นกินเองตลอดเลยเหรอ
ฮิบิกิจึงย้ำว่าเธอทำอาหารเก่งนะ อย่างที่เห็นในรายการ GeroGero Kitchen
และไม่ใช่แค่ตัวเอง แต่ฮิบิกิก็เป็นคนทำอาหารให้สัตว์เลี้ยงทุกตัวกินด้วย
ทาคาเนะจึงตกใจและยิงมุขหน้าตายว่าฮิบิกิคงจะลำบากแย่
ดูเหมือนทาคาเนะจะเข้าใจผิดเรื่องอาหารของฮิบิกิกับพวกสัตว์เลี้ยงไปนิดหน่อย



" ฮิบิกิ ลองดูซักชิ้นมั้ยคะ? นี่่ค่ะ อ้าม~ "

และอยู่ๆทาคาเนะก็ชวนฮิบิกิกินด้วยกัน ฮิบิกิที่ปฎิเสธไม่ได้เลยต้องกินด้วย



แต่เมื่อกินไปแล้วฮิบิกิก็ต้องลุกพรวดขึ้นทันที พร้อมกับทาคาเนะที่เตือนช้าไปแล้วว่าให้ระวังร้อนด้วยเมื่อเห็นฮิบิกิแล้วทาคาเนะก็อดที่จะหัวเราะออกมาเล็กน้อยไม่ได้




ในฐานะที่ทั้งคู่มาจากต่างถิ่นเหมือนกัน ฮิบิกิจึงได้ถามทาคาเนะว่าคุ้นเคยกับความเป็นอยู่แบบนี้รึยัง
ถึงจะเห็นทาคาเนะกินอิ่มหนำสำราญแบบนี้ แต่ทาคาเนะก็ได้บอกว่าไม่มีวันไหนเลย
ที่เธอจะไม่คิดถึงบ้านเกิดที่จากมา ซึ่งฮิบิกิก็เข้าใจความรู้สึกนั้นดีเหมือนกัน



ทาคาเนะก็เห็นว่าฮิบิกิเองก็ท่าทางไม่เหงาเลยเหมือนกัน
แต่ฮิบิกิก็ได้พยายามพูดกลบเกลื่อนแก้เขินไปว่าที่เธอไม่เหงาเพราะมีพวกสัตว์เลี้ยงอยู่ต่างหาก



เมื่อได้เวลา ฮิบิกิจึงขอกลับไปเตรียมตัวทำอาหารก่อน
แต่ทาคาเนะก็ได้รั้งไว้พร้อมกับถามว่า คืนนี้ฮิบิกิจะกินอะไร ฮิบิกิจึงบอกว่าจะทำแกงกะหรี่
ทาคาเนะได้ยินแล้วจึงหยุดคิดไป แต่ฮิบิกิเห็นได้ชัดว่าทาคาเนะท่าทางจะอยากกิน
ฮิบิกิเลยชวนทาคาเนะไปกินมื้อเย็นที่บ้านด้วยกัน




ทาคาเนะติดอยู่ปัญหาเดียวที่ไปไม่ได้ เพราะที่บ้านฮิบิกิมี ไอ้นั่น อยู่
ซึ่ง ไอ้นั่น ที่ว่าก็คือ เฮบิกะ งูที่ฮิบิกิเลี้ยงไว้ ซึ่งทาคาเนะไม่ถูกโรคกับงูอย่างแรง
ทำให้เธอไม่กล้าไป แม้จะสองจิตสองใจเรื่องของกิน แต่นี่ก็เป็นปัญหาใหญ่ทีเดียว



ฮิบิกิถึงกับหัวเราะออกมาเมื่อรู้ว่าองค์หญิงผู้เลอโฉมไม่ถูกโรคกับงู
ฮิบิกิจึงต้องสัญญาว่าจะไม่ปล่อยเฮบิกะออกมา
ทำให้ทาคาเนะรีบลุกขึ้นพร้อมมุ่งหน้าไปที่บ้านของฮิบิกิทันที


--------------------------------------------------------------------------------------