[Spoil] Million Live! Comic EP04


- Million Live! Comic Episode 4 -
ด้วยพลังอันเปี่ยมล้นและความฝันที่ยิ่งใหญ่
เหล่าเด็กสาวได้พานพบเพื่อนใหม่และมุ่งหน้าสู่เวทีที่ส่องประกายไปด้วยกัน!!



อีก 2สัปดาห์จะมีการแสดงคอนเสิร์ตที่เธียเตอร์อีกครั้ง
โปรดิวเซอร์จึงได้พยายามพาเอเลน่าที่ออกทะเลไปเรื่องข้าวกลางวัน
ให้วกกลับมาคุยเรื่องการแสดงกัน เพราะพวกเขาเหลือเวลาเตรียมตัวอีกไม่มากแล้ว


ในเวลาต่อมา ทานากะ โคโตฮะ ได้นำรายละเอียด
"765Pro Cover Challenge" ที่เป็นการแสดงครั้งนี้ มาให้พวกชิซุกะดู 


เนื่องจากพวกโคโตฮะที่เป็นเธียเตอร์นั้นยังไม่มีเพลงของตัวเองมากนัก
โปรดิวเซอร์จึงวางแผนให้ทุกคนจับคู่ร้องเพลงโคฟเวอร์ของพวกรุ่นพี่แทน
ซึ่งเพลงที่ชิซุกะได้รับมาก็คือเพลง "GO MY WAY!!" ส่วนมิไรที่กำลังกินข้าวกลางวันอย่างเอร็ดอร่อย
ก็ได้คิดว่าคราวนี้จะเป็นเวทีแจ้งเกิดของเธอแล้ว


แต่เมื่อมาดูรายละเอียดแล้ว มิไรกลับพบว่าไม่มีชื่อของเธออยู่เลย
แถมคนที่คู่กับชิซุกะก็เป็นคนที่ชื่อ อิบูกิ ซึบาสะ ทำให้มิไรต้องไปนั่งจ๋อยอยู่มุมห้อง


แต่มิไรที่ซึมอยู่ก็ยังหาเรื่องซน กวนประสาทให้ชิซุกะโมโหจนได้ 
ความจริงแล้วมิไรก็รู้สึกสนใจคนที่ชื่อ ซึบาสะ ว่าเป็นคนยังไงเหมือนกัน
เพราะพวกเธอยังไม่เคยเจอกันมาก่อนเลย พอชิซุกะลองนึกดูแล้วก็รู้สึกว่า
ซึบาสะคงจะเหมือน แมว ล่ะมั้ง



แล้วแมวน้อยที่ชิซุกะว่า ตอนนี้ก็ได้กำลังออดอ้อนขอไอศครีมจากคนขายอยู่
เพราะคนขายไอศครีมนั้นเรียกให้ซึบาสะลองชิมไอศครีมรสใหม่ แต่ซึบาสะก็ได้อ้อนขอรสอื่นด้วยซะนี่



ซึบาสะกลับมาหาชิซุกะพร้อมไอศครีมที่กินมาระหว่างทางอย่างสบายใจ
กลายเป็นชิซุกะที่ต้องโมโหเพราะเธอนัดให้มาเจอกันตอนเที่ยง แต่ซึบาสะมาถึงตอน6โมงเย็นซะนี่
แถมซึบาสะก็ยังคุยเล่นกับเพื่อนเพลินจนแบตโทรศัพท์หมด ทำให้ติดต่อไม่ได้อีก


เมื่อซึบาสะเห็นว่าตอนนี้เป็นเวลา6โมงเย็นแล้ว ซึบาสะจึงคิดจะเนียนกลับบ้านทันที
ชิซุกะที่รู้ว่าซึบาสะจะกลับไปดูละคร ก็ได้พยายามรั้งตัวซึบาสะเอาไว้ให้อยู่ซ้อมด้วยกันให้ได้
ในขณะเดียวกัน มิไรก็ได้เตรียมซาลาเปามาให้ชิซุกะกินเพื่อพักผ่อนหลังจากฝึกซ้อมมานาน
แต่เมื่อมิไรกำลังเดินขึ้นบันไดมานั้น...



มิไรก็ได้พบกับซึบาสะที่กำลังลิงโลดกระโดดลงมาจากบันไดโดยบังเอิญ



ซึบาสะได้ชนกับมิไรและล้มลงไปทั้งคู่ ชิซุกะจึงบอกให้มิไรจับซึบาสะเอาไว้
มิไรถึงจะยัง งงๆ แต่ก็ล็อคตัวซึบาสะเอาไว้ตามที่ชิซุกะสั่ง
เท่านี้ซึบาสะก็หนีไปไหนไม่ได้แล้ว




พวกชิซุกะได้ดูบันทึกการแสดงจากรุ่นพี่ อิโอริ และ ยาโยย เพื่อเป็นตัวอย่างในการแสดง
และชิซุกะก็ได้ย้ำว่าการทีพวกเธอเอาเพลงของพวกรุ่นพี่มาร้องนั้นจะแสดงแบบครึ่งๆกลางๆไม่ได้
ซึบาสะจึงได้บอกว่า ถ้าแสดงให้เห็นว่าเธอเต้นได้ดีกว่าชิซุกะ ชิซุกะจะยอมให้กลับบ้านใช่มั้ย...


ในเวลาต่อมา ชิซุกะได้ปลุกมิไรที่หลับไปเพราะอยู่เป็นเพื่อนชิซุกะฝึกซ้อม
ชิซุกะพยายามบอกให้มิไรไม่ต้องฝืนอยู่ก็ได้ แต่มิไรก็ยิ้มออกมาและบอกว่าชิซุกะกำลังพยายามอยู่
ทั้ง2คนจึงได้ลุกขึ้นมาตั้งใจฝึกซ้อมด้วยกันต่ออีกครั้ง เพื่อมิไรที่จะได้ขึ้นเวทีในอนาคตด้วย



ส่วนซึบาสะก็ได้แสดงการเต้นที่ยอดเยี่ยมและได้กลับไปก่อนแล้ว
ถึงจะมีลืมท่าเต้นนิดหน่อย แต่พวกชิซุกะก็ยอมรับว่าซึบาสะสุดยอดมาก
และทำให้ชิซุกะที่เจ็บใจเล็กน้อย รู้สึกว่าต้องพยายามให้มากขึ้นกว่าเดิม



เวลาได้ผ่านไปพักใหญ่ จนโคโตฮะกับเอเลน่าที่กำลังเตรียมตัวกลับกันก็ได้มาพบกับ
ชิซุกะและมิไรที่ผลอยหลับไปจากการอยู่ฝึกซ้อมทั้งวันจนดึกดื่น
ซึ่งพวกโคโตฮะก็รู้สึกว่าการที่ชิซุกะผลอยหลับไปแบบนี้ เป็นภาพที่เห็นได้ยากมาก



ในระหว่างกลับ มิไรก็ได้ขอแวะสวนสาธารณะกับชิซุกะ
ถึงวันนี้จะเหน็ดเหนื่อยกันมาก แต่มิไรก็รู้สึกสนุกมากเหมือนกัน
และมิไรก็คิดว่าชิซุกะก็น่าจะคิดแบบนั้น เพราะชิซุกะพยายามเพื่อเป็นไอดอลอย่างเต็มที่
 ชิซุกะจึงได้บอกว่าเธอได้บอกมิไรไปตั้งแต่วันแรกที่เจอกันบนดาดฟ้าแล้ว
ว่า "การเป็นไอดอลคือความฝัน" ของเธอ


ว่าแล้วชิซุกะก็ได้วิ่งนำมิไรไปและท้ามิไรแข่งปีนโครงเหล็กให้ถึงยอด เหมือนจะเอาคืนมิไรก่อนหน้านี้
และชิซุกะก็ได้เล่าถึงความฝันของเธอไปด้วย



" ฉันน่ะ... อยากจะเป็นไอดอลมากเลยนะ แต่ก็ไม่ได้เป็นแค่ไอดอลเท่านั้นหรอกนะ
เป็นคนที่ทุกคนรัก... เป็นคนที่ใครๆต่างก็ยอมรับ ฉันอยากจะเป็นไอดอลแบบนั้นน่ะ
แล้วก็นะ... "


" ซักวันหนึ่ง...
ฉันจะไปร้องเพลงต่อหน้าทุกคนมากมายบนเวทีบุโดคัง "



เมื่อได้ยินเรื่องราวความฝันของชิซุกะ มิไรก็ได้นิ่งเงียบไปอย่างน่าประหลาดใจ
ทำให้ชิซุกะเริ่มแสดงอาการเขินอายออกมา เพราะเห็นว่ามิไรไม่พูดอะไรออกมาเหมือนกับทุกที

"  โธ่... เวลาแบบนี้อย่าทำเป็นเงียบอยู่สิ
ฉะ ฉันเพิ่งจะเคยพูดเรื่องแบบนี้กับเพื่อนเป็นครั้งแรกเลยนะ... "

" ฉันคิดว่าเป็นความฝันที่ยิ่งใหญ่มากเลยล่ะ ขอบคุณที่เล่าให้ฟังนะ ชิซุกะจัง "


" ไปเล่าให้เพื่อนที่โรงเรียนฟังด้วยก็ได้นี่นา ทุกคนจะต้องเป็นกำลังใจให้แน่นอน "

" ...จะว่ายังไงดีล่ะ ยังก่อนดีกว่า ยังต้องพัฒนาให้มากขึ้นกว่านี้อีก...
แล้วก็ใช่ว่าทุกคนจะเข้าใจไอดอลทุกคนหรอกนะ ถ้าจะให้คนเหล่านั้นยอมรับ อันดับแรกก็ต้อง...
เดี๋ยวสิ ฟังอยู่รึเปล่าน่ะ? "

" อืมๆ ฟังอยู่สิ แฮะๆๆ "




และวันเวลาก็ได้ผ่านไป ชิซุกะได้พยายามอย่างหนักจนวันแสดงมาถึง


ในระหว่างการเตรียมตัวก่อนแสดงจริง ดูเหมือนทุกอย่างจะเป็นไปได้ด้วยดี
จนกระทั่งซึบาสะได้เห็น ชิซุกะล้มลงไป...


มิไรได้มาที่หลังเวที แต่ก็ได้พบว่าบรรยากาศของทุกคนนั้นผิดไปจากทุกที
ซึ่งโคโตฮะก็ได้คุยโทรศัพท์กับโปรดิวเซอร์อยู่


โคโนมิได้พยายามเล่าสถานการณ์ให้มิไรฟังและบอกให้ใจเย็นๆไว้
ชิซุกะได้มีไข้ขึ้นสูงและล้มลงไปในระหว่างการเตรียมตัวก่อนขึ้นแสดง
ซึ่งตอนนี้ชิซุกะได้อยู่กับโปรดิวเซอร์ที่โรงพยาบาล และชิซุกะต้องอยู่พักฟื้นที่โรงพยาบาลซักพักหนึ่ง



" ถึงจะน่าเสียดาย... แต่ชิซุกะจังคงขึ้นแสดงในวันนี้ไม่ได้แล้วล่ะ "


ชิซุกะที่พยายามทุ่มเททุกอย่างเพื่อการแสดง กลับไม่สามารถขึ้นแสดงบนเวทีได่อย่างที่ตั้งใจ
ความผิดพลาดที่ไม่สามารถชดเชยได้นี้ ทำให้ชิซุกะห่างไกลจากความฝันออกไปมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม
หรือสุดท้ายแล้วการเป็น ไอดอล จะเป็นได้แค่เพียง ความฝัน ต่อไปเท่านั้น...


-------------------------------------------------------------------------------------------

[Spoil] THE IDOLM@STER Manga - Chihaya(1)


- Kisaragi Chihaya (1) - 
จิฮายะที่กลับมาขับขานบทเพลงได้อีกครั้ง
ได้แบกรับความรู้สึกของทุกคนเอาไว้เพื่อโบยบินต่อไป

(*เนื้อหาอยู่ในช่วงเดียวกับอนิเมะตอนที่21)


จากเหตุการณ์ร้ายแรงที่ได้ผ่านพ้นไป  คุณโยชิซาว่าได้ถามถึงตัวจิฮายะในตอนนี้
ซึ่งในตอนนี้จิฮายะได้กลับมามีความมั่นใจที่จะร้องเพลงได้อีกครั้งแล้ว


จากความรู้สึกของทุกคนที่ได้ช่วยเหลือ ทำให้จิฮายะในตอนนี้ได้เปลี่ยนไปเล็กน้อยแล้ว
และหลังจากนี้จิฮายะก็ได้ตัดสินใจจะมุ่งหน้าต่อไปพร้อมกับ765โปรทุกคน



โปรดิวเซอร์ได้ขึ้นมาหาจิฮายะบนดาดฟ้า จากที่ได้ยินเสียงเพลงของจิฮายะที่กำลังฝึกร้องเพลงอยู่
ดูเหมือนว่าเสียงของจิฮายะจะไม่มีปัญหาอะไรแล้ว แต่ถึงอย่างนั้น
ความจริงแล้วจิฮายะก็ยังรู้สึกกังวล เมื่อนึกถึงตอนที่ต้องขึ้นเวทีอีกครั้ง
แต่โปรดิวเซอร์ก็ได้บอกว่าไม่ต้องห่วง เมื่อถึงตอนนั้น โปรดิวเซอร์และทุกคนจะช่วยเหลือจิฮายะเอง


โปรดิวเซอร์ได้เล่าถึง "IDOL JAM" ที่เป็นอีเวนท์ในครั้งต่อไปที่จะมีไอดอลมากมายมาเข้าร่วมด้วย
ซึ่งโปรดิวเซอร์นั้นตัดสินใจอยากให้จิฮายะได้ขึ้นร้องเดี่ยวเพื่อเป็นตัวนำในการแสดงครั้งนี้
จิฮายะจึงได้หยุดคิดไปครู่หนึ่งก่อนที่จะตอบออกมาว่าเธอตัดสินใจจะรับหน้าที่นี้


"เมื่อไหร่ที่มีงานที่ต้องร้องเพลง เมื่อนั้นก็ขอให้ทำให้เต็มที่"
นั่นคือสิ่งที่โปรดิวเซอร์เคยบอกกับจิฮายะไว้ในช่วงแรกที่ได้เจอกัน
จนมาถึงตอนนี้ จิฮายะได้เติบโตและมีความมั่นใจที่จะแสดงการร้องเพลงของเธอให้ได้เห็นแล้ว
และโปรดิวเซอร์ก็รู้สึกว่า บางทีเขาเองก็อาจจะเติบโตขึ้นด้วยแล้วเหมือนกัน
จากการที่ได้ผ่านเรื่องราวต่างๆมากมายด้วยกันมา ทำให้ตอนนี้ทุกคนได้เติบโตไปด้วยกันโดยไม่รู้ตัว


เมื่อวันแสดงจริงมาถึง โทมะจากจูปิเตอร์ ได้เห็นว่า
ประธานคุโรอิของพวกเขา ได้ไปพูดคุยอะไรบางอย่างกับสตาฟฟ์ของงาน
ซึ่งดูเหมือนประธานคุโรอินั้นจะพยายามขัดขวางไม่ให้ จิฮายะ ร้องเพลงได้
แต่ก่อนที่จะคิดมากถึงเรื่องนั้น ตอนนี้ก็ได้เวลาที่จูปิเตอร์อย่างพวกเขาต้องขึ้นเวทีแล้ว
โทมะจึงเลิกสนใจเรื่องอื่นเพื่อทำหน้าที่ของพวกเขาบนเวทีให้เต็มที่


และก็เป็นไปตามแผนของประธานคุโรอิ
หลังจากการแสดงของจูปิเตอร์จบลง 765โปรก็ได้เจอปัญหาทางเทคนิค
ทำให้ไม่สามารถร้องเพลงโดยมีทำนองเพลงประกอบได้


ในระหว่างที่โปรดิวเซอร์ได้พยายามไปติดต่อกับฝ่ายสตาฟฟ์ถึงปัญหาที่เกิดขึ้น
ริทสึโกะก็ได้ตัดสินใจให้จิฮายะเตรียมขึ้นตัวร้องเพลงจนกว่าจะแก้ไขปัญหาได้


จนถึงตอนนี้จิฮายะก็ยังคงมีความลังเลอยู่ แต่ก่อนขึ้นเวที ฮารุกะก็ได้บอกว่า
นี่เป็นสิงที่จิฮายะอยากจะทำมาตลอด เพราะงั้นไม่เป็นมีอะไรต้องกังวลอีกแล้ว


ถ้าดูจากสถานการณ์ในตอนนี้ การที่ฝืนขึ้นร้องเพลง อาจจะเหมือนเป็นการทำอะไรโดยไม่คิด
และถ้าพวกเธอตัดสินใจรออีกหน่อยอาจจะเป็นหนทางที่ดีกว่านี้ก็ได้
แต่ในตอนนี้ จิฮายะอยากจะร้องเพลง ด้วยเพลงที่เธอต้องการจะร้อง
จิฮายะอยากจะทำสิ่งที่ต้องการมาตลอด และต้องการพิสูจน์ว่าเธอสามารถกลับมาโบยบินได้อีกครั้งแล้ว
จิฮายะจึงได้ขอร้องทุกคน ให้เฝ้าดูการร้องเพลงของเธอในครั้งนี้ด้วย



" ฉันอยากจะพิสูจน์ที่นี่ในวันนี้ ว่าฉันไม่เป็นอะไรอีกแล้ว
ถ้ามีเสียงที่ทุกคนช่วยกันทำให้กลับมานี้อยู่ล่ะก็ ฉันจะต้องโบยบินด้วยตัวคนเดียวได้แน่นอน
และฉันอยากจะ ให้ทุกคนได้เห็นถึงสิ่งนั้น! "


จิฮายะได้ตัดสินใจขึ้นเวทีครั้งสำคัญอีกครั้งโดยไร้ซึ่งความกังวลใดๆ
ความรู้สึกที่อยากจะร้องเพลงของเธอได้เรียกร้องปราถนาที่จะกลับมาโบยบินอีกครั้ง


----------------------------------------------------------------------------------------------------