[Spoil] Million Live! Comic EP17

- MillionLive! 17 -

การจับคู่กันของคู่คนละขั้ว นี่คือโลกของการชิงชัยที่ไม่มีใครยอมใคร
สำหรับผู้ที่จะไปยืนอยู่บนจุดสูงสุดของการเป็น ท็อปไอดอล

หลังจากที่ได้มีการตกลงยูนิทที่ต้องจับคู่กันสำหรับเวทีครั้งต่อไปแล้ว

โปรดิวเซอร์ก็ได้ฝากให้ ชิโฮะ นำเพลง "Shooting Stars"

ที่เป็นเพลงใหม่ของพวกเธอมาให้ชิซุกะไว้สำหรับการศึกษาฝึกซ้อม

และชิโฮะก็ขอให้ตั้งใจศึกษาฝึกซ้อมให้ดี เพื่อจะผ่านการออดิชั่นไปขึ้นเวทีเฟสได้

ชิซุกะนั้นก็ตั้งใจศึกษาฝึกซ้อมเป็นปกติอยู่แล้ว

แต่ยิ่งชิโฮะบอกให้ทำให้เต็มที่ ชิซุกะก็ยิ่งไม่ยอมแพ้และมีความตั้งใจมากกว่าเดิม
ต่อให้โดนที่บ้านบอกให้เข้านอนได้แล้ว ชิซุกะก็ยังแอบเปิดคอมศึกษาเพลงต่อไป
เพราะเป้าหมายของเธอคือการเป็น "ท็อปไอดอล" เหมือนกัน

ในวันต่อมา ชิซุกะได้มาเตรียมตัวฝึกซ้อม และพบมิไรกับเอมิลี่ที่กำลังว่างงานอยู่
เนื่องจากยังไม่มียูนิทของตัวเอง พวกมิไรเลยซ้อมเขียนลายเซ็นกัน
และมิไรก็ได้เอาลายเซ็นมาให้ชิซุกะช่วยดู และบอกว่าวันนี้เธอจะได้ออกรายการวิทยุของอาริสะด้วย
แต่ชิซุกะก็มีเวลาให้มิไรไม่มากนัก เพราะเธอต้องไปฝึกซ้อมกับยูนิทต่อแล้ว
ชิซุกะเลยขอตัว และบอกว่าไว้จะติดต่อไปหามิไรคืนนี้อีกที

เมื่อชิซุกะไปไม่ทันไร ซึบาสะก็เปิดประตูเข้าห้องมาทันที
แล้วซึบาสะก็ได้ขอให้พวกมิไรช่วยเธอด้วย เพราะซึบาสะกำลังหนีใครบางคนอยู่

พวกมิไรไม่รุ้จะทำยังไงเลยให้ซึบาสะไปแอบใต้โต๊ะ
แน่นอนว่า จูเลีย ที่มาตามซึบาสะให้ไปฝึกซ้อม ก็สามารถเจอตัว
และลากซึบาสะกลับไปได้อย่างง่ายดาย

ซึบาสะพยายามจะอ้างว่าเธอปวดท้อง จะได้โดดซ้อมได้
แต่ ซาโยโกะ ที่มาได้ยินเข้า ก็บอกว่าเธอจะพาซึบาสะไปโรงพยาบาลเอง
เพราะถ้าป่วยไปจะไม่ดี แล้วไว้ค่อยกลับมาฝึกซ้อมเพิ่มเป็น 3เท่า อีกทีก็ได้
เมื่อเจอความจริงจังเลยเถิดของซาโยโกะ ก็ทำให้ซึบาสะรู้สึกว่าเธอหายปวดท้องแล้วดีกว่า
ซาโยโกะจึงยินดีกับซึบาสะ และชวนให้ฝึกซ้อมเพิ่มด้วยกันเป็น 2ชม. ไปเลย
ทำให้ซึบาสะยิ่งจ๋อยหนักกว่าเดิม จนจูเลียต้องบอกว่าไว้จะเลี้ยงไอติมให้หลังซ้อมเสร็จก็แล้วกัน

เมื่อคนใกล้ตัวแยกย้ายกันไปพยายามฝึกซ้อมเพื่อเป้าหมายกันหมด
เอมิลี่ก็บอกว่าเธอก็รู้สึกอิจฉาทุกคนเล็กน้อยเหมือนกัน
และเอมิลี่ก็อยากจะพยายาม เพื่อจะได้เป็นกำลังช่วยเหลือและร่วมยูนิทบนเวทีกับทุกคนเร็วๆ

ซึ่งทางด้านพวกชิซุกะ ก็กำลังฝึกซ้อมกันอย่างดุเดือดมากเช่นกัน

และแล้ว เซริกะ ที่เป็นเด็กที่สุดในกลุ่ม
ก็ได้เหนื่อยล้าและตามการเคลื่อนไหวของทุกคนไม่ทันจนล้มลงไป
ชิซุกะจึงได้พยายามรีบเข้าไปดูแลด้วยความเป็นห่วง
แต่ชิโฮะกลับบอกว่า เป็นเพราะเซริกะยังทำได้ไม่ดีขึ้นจากวันก่อนเลย
เซริกะจึงได้ขอโทษชิโฮะ ชิโฮะก็บอกว่าเธอไม่ได้ต้องการคำขอโทษซะหน่อย

เมื่อดูจากสถานะของทุกคนในยูนิทของชิซุกะตอนนี้แล้ว
เรย์กะนั้นเป็นฝ่ายนำในการเต้น และมีอาคาเนะเป็นคนช่วยเร่งจังหวะ

แต่ในส่วนของพวกเธอสามคนนั้นยังเรียกได้ว่าไปคนละทิศคนละทางไม่ลงรอยกันเลย

เมื่อเห็นว่าถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปคงไม่ผ่านการออดิชั่นเป็นแน่

ชิซุกะเลยจะขอให้เรย์กะช่วยลดจังหวะการเต้นให้เข้ากับทุกคน
แต่ชิโฮะก็รีบห้ามเอาไว้ทันที เพราะถ้าหากลดจังหวะลงแบบนั้น
พวกเธอคงไปยืนอยู่บนเวทีงานเฟสไม่ได้

เซริกะที่รู้สึกผิดจึงบอกว่าเธออยากจะพยายามมากกว่านี้
และไม่ขอให้ลดจังหวะลง แต่ก็มีทั้งชิโฮะที่เห็นด้วยว่าต้องฝึกต่อไปจนกว่าจะทำได้
และก็มีคนที่คิดว่าน่าจะลดจังหวะลงอีกซักหน่อยอย่างอาคาเนะอยู่เหมือนกัน

เมื่อเห็นว่าสุดท้ายแล้ว ความเห็นของทุกคนก็ไม่ลงรอยและกระจัดกระจายกันไป
ชิโฮะจึงขอเลิกซ้อมก่อนแต่เพียงเท่านี้ พร้อมกับแอบเหน็บแนมถึงข้อสงสัย
ว่าไม่เข้าใจว่าทำไมพวกเธอ 5คน ต้องมาเป็นยูนิทเดียวกันด้วย

ในระหว่างที่ชิซุกะกำลังจะเตรียมตัวกลับ
มิไรก็ได้มาหา และนำเครื่องดื่มสูตรพิเศษที่ทำเองมาให้

เพราะช่วงนี้ชิซุกะเอาแต่พยายามมุ่งมั่นกับงานเฟส
มิไรเลยอยากจะเป็นคนที่คอยสนับสนุนช่วยเหลือชิซุกะบ้าง

ชิซุกะเห็นน้ำใจของมิไรแล้วจึงขอรับไว้แต่โดยดี
แต่เมื่อซดเข้าไปแล้ว มิไรก็บอกว่าให้ดื่มเยอะๆเลยไม่ต้องเกรงใจ
เพราะเธอได้ใส่กระเทียมลงไปแบบจัดเต็มด้วย

พลาดไปแค่อึกเดียวก็มากเกินพอ
ชิซุกะเลยถามมิไรว่าได้ลองชิมเองดูก่อนรึยัง
ซึ่งมิไรก็บอกว่าลืมไปสนิทเลย มิไรจึงได้ขอโทษยกใหญ่
แต่ที่สำคัญกว่านั้นคือชิซุกะได้ขออย่าให้มิไรเอาของอันตรายแบบนี้ให้คนอื่นดื่มอีก
ถึงอย่างนั้นชิซุกะก็ยังขอบคุณมิไรที่อุตส่าห์เป็นห่วง
ทำให้มิไรยิ้มได้และบอกว่าไว้ครั้งหน้าจะลองชิมและให้มินาโกะช่วยแนะนำด้วย
ชิซุกะเลยแอบเหนื่อยใจล่วงหน้าไว้เลยว่ายังมีครั้งหน้าอีกสินะ...

แม้เรื่องจะผ่านไปแล้ว แต่ชิซุกะก็ยังคงนึกถึงเรื่องของเซริกะ
ทำให้เธอได้ตัดสินใจออกมาวิ่งยามเช้าเพื่อคิดเรื่องหลายอย่างๆ

และก็บังเอิญที่ชิซุกะได้มาพบกับชิโฮะ
ที่ออกมาวิ่งตอนเช้าด้วยเหมือนกันพอดี

ชิซุกะได้เข้าไปทักทายชิโฮะ ชิโฮะก็ตอบแบบเรียบง่ายตามประสา
และไม่พูดคุยอะไรมากไปกว่านั้น นอกจากจะขอตัวไปก่อน
ชิซุกะเห็นชิโฮะไม่คุยด้วยก็แล้วกันไป เธอเลยคิดจะวิ่งไปเองคนเดียวเหมือนกัน

แต่เมื่อต่างคนต่างคิดจะวิ่งแยกกันไป
ก็กลายเป็นว่าต่างคนก็ต่างไม่มีใครยอมให้ใครนำหน้าใครด้วยเหมือนกัน

ในวันที่อากาศปลอดโปร่งแจ่มใสแบบนี้
อาคาเนะ เองก็ได้ออกมาปั่นจักรยานยามเช้าด้วย
และในระหว่างนั้น อาคาเนะก็ได้เห็นพวกชิซุกะที่วิ่ง 4x100 กันมาแต่ไกล

อาคาเนะพยายามจะทักทายทั้งสองคน
แต่พวกชิซุกะกลับวิ่งผ่านหน้าอาคาเนะไปอย่างรวดเร็ว
ซึ่งกลายเป็นว่าตอนนี้พวกชิซุกะวิ่งกันแบบไม่มีใครยอมใครไปแล้ว
เพราะเมื่อชิโฮะถามว่าชิซุกะจะวิ่งตามเธอไปถึงเมื่อไหร่
ชิซุกะก็บอกว่าจะวิ่งไปจนกว่าชิโฮะจะหยุดนั่นเเหละ

" ขอบอกตามตรงเลยนะ! เธอมันเกะกะ! "

" จะเกะกะก็ช่างสิ! "

.
.
.
.
.
.
.
.

ในเวลาต่อมา เมื่อพวกชิซุกะกลับมาที่เธียเตอร์
เซริกะก็ได้นำรูปถ่ายที่ไปปีนเขากับเรย์กะให้ชิซุกะดู
ซึ่งชิซุกะก็เเปลกใจทั้งเรื่องของเซริกะและเรื่องที่เรย์กะมีงานอดิเรกแบบนี้

เซริกะนั้นอยากจะฝึกฝนพัฒนาตัวเองให้มากขึ้น
เธอจึงได้ตัดสินใจขอไปปีนเขากับเรย์กะ เพิ่อเพิ่มความสามารถทั้งร่ายกายและจิตใจ
ซึ่งพอได้เห็นแผ่นหลังของเรย์กะที่สามารถปีนเขาได้โดยไม่ลำบากอะไรแล้ว
เซริกะก็เกิดความมุ่งมั่นว่าต้องทำให้ได้ และสามารถปีนเขาได้สำเร็จในที่สุด
และดูเหมือนเซริกะจะภูมิใจกับภาพถ่ายจากการประสบความสำเร็จของเธอในครั้งนี้มากทีเดียว

แต่เวลาซาบซึ้งก็มีไม่มากนัก เพราะเมื่อชิโฮะเตรียมตัวเสร็จแล้ว
เธอก็ได้มาเรียกทุกคนให้ไปฝึกซ้อมกันต่อ
และดูเหมือนวันนี้ทุกคนจะเตรียมพร้อมกันมากกว่าเดิมแล้วเช่นกัน

ทางด้านมิไรที่ว่างงาน ก็ได้ทำเครื่องดื่ม
"มิไรสเปเชี่ยลดริงค์ หมายเลข2" เสร็จเรียบร้อยแล้ว
ซึ่งในครั้งนี้มิไรได้ลองชิมดูเองแล้วและพบว่าสามารถดื่มได้ตามปกติ
มิไรจึงคิดจะเอาไปให้ชิซุกะดื่มที่ห้องฝึกซ้อม โดยหวังว่าชิซุกะจะดีใจ

แต่เมื่อมิไรไปถึงห้องฝึกซ้อม
มิไรก็ได้พบกับการฝึกซ้อมอันดุเดือดอย่างที่ไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อน

" ชิซุกะ เคลื่อนไหวช้าไปแล้วนะ!
เซ็นเตอร์เค้าไม่มัวมองไปรอบๆหรอกนะ! ใช้ไม่ได้เลย! "

" เซริกะจัง กระโดดให้มากกว่านี้อีก!
ถึงจะตัวไม่สูงแต่ก็ชดเชยด้วยการเคลื่อนไหวเอานะ! "

" นี่มันอะไรกันน่ะ...? ทะเลาะกันเหรอ?
ทุกคนต่างตะโกนใส่กันไปมา
ชนกันซึ่งๆหน้า ด้วยกายต่อกาย เสียงต่อเสียง... "

" เพลงของชิซุกะจังเป็นแบบนี้งั้นเหรอ...
ไม่ได้ไพเราะมากมายอะไร แถมเสียงยังเพี้ยนอีก...
ถึงอย่างนั้น... กลับทำให้รู้สึกใจเต้นได้มากสุดๆเลย! "

" ก็ทำได้นี่นา! "

" แน่นอนอยู่แล้ว! "

แม้เส้นทางที่พวกเธอมุ่งไปนั้นจะเป็นทางแยก แต่ก็มีเป้าหมายเดียวกัน

สิ่งที่ได้เห็นตรงหน้า คือโลกของผู้ที่จะมุ่งหน้าไปสู่จุดสูงสุด ที่มิไรยังไม่อาจเข้าถึง

บางทีนี่อาจจะเป็นสาเหตุที่ทำให้เธอยังห่างไกลจากคำว่า "ไอดอล" อยู่อีกมากมายนัก

===============================