[Spoil] THE IDOLM@STER Manga - Ritsuko(2)

- Akitsuki Ritsuko (2)-

ในวันนั้นที่เธอได้ก้าวเข้ามาด้วยความมุ่งหวังว่าจะทำทุกอย่างเพื่อทุกคน

จนถึงตอนนี้ สายสัมพันธ์ของทุกคนได้ร้อยเรียงกันด้วยคำมั่นสัญญานั้นแล้ว

ริทสึโกะลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความกังวลที่ยังอยู่ในใจ

จนถึงตอนนี้ริทสึโกะก็ยังหาทางแก้ไขปัญหาของจิฮายะไม่ได้

และทำไมริเธอถึงไม่สามารถหาถ้อยคำที่ชัดเจนที่จะช่วยเหลือได้นั้น ริทสึโกะเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน

วันนี้ฮารุกะจะไปเยี่ยมจิฮายะที่บ้าน ทุกคนจึงได้ขอฝากของมากมายไปให้จิฮายะด้วยความเป็นห่วง

และได้ฝากให้ฮารุกะบอกกับจิฮายะว่า "ทุกคนรอจิฮายะกลับมาอยู่"

ระหว่างที่ริทสึโกะกำลังพาพวกอิโอริไปทำงานวันนี้
อิโอริก็ได้ถามถึงเรื่องที่ฝากให้ฮารุกะเป็นคนดูแลเรื่องของจิฮายะ
และเรื่องที่จะพักงานของจิฮายะเอาไว้นั้นเป็นเรื่องจริงรึเปล่า

ริทสึโกะบอกว่าเธอได้ปรึกษากับโปรดิวเซอร์แล้ว จึงได้ฝากให้ฮารุกะจัดการในส่วนที่ทำได้

และทุกคนเองก็น่าจะรู้ดีอยู่แล้วว่า "การร้องเพลง" สำหรับจิฮายะนั้นมันสำคัญแค่ไหน
สำหรับจิฮายะแล้ว "ถ้าร้องเพลงไม่ได้ ก็ไม่สามารถเป็นไอดอลต่อไปได้"
แต่ว่า นั่นก็เป็นเพียงแค่เรื่อง "ถ้ายังเป็นแบบนี้อยู่ต่อไป" เท่านั้น อยู่ที่ว่าหลังจากนี้จะทำยังไง
หรือจะกลับมาร้องเพลงได้อีกรึเปล่า ก็อยู่ที่ตัวของจิฮายะเองด้วยเหมือนกัน

อิโอริบอกกับอามิและคุณอาซึสะว่าให้พยายามตั้งใจทำงานในวันนี้ให้เต็มที่

เพื่อให้จิฮายะที่รักการร้องเพลงได้เห็นพวกเธอแล้วรู้สึกเจ็บใจไปเลย

ริทสึโกะที่ได้เห็นอิโอริทำเพื่อคนอื่นในแบบของตัวเองแล้วก็ได้นึกถึงอิโอริในสมัยก่อน

เมื่อก่อนนั้นอิโอริมีทั้งความหยิ่งทะนงสูง และเกลียดการพ่ายแพ้มากที่สุด
และไม่เคยคิดจะให้ความร่วมมือหรือรับฟังความคิดเห็นจากใครเลยซักนิดเดียว

แต่ในตอนนี้ อิโอริคนนั้นกลับเป็นคนที่พึ่งพาได้และคอยนำพาช่วยเหลือทุกคนไปด้วยกันได้แล้ว

ในเวลาต่อมา พวกริทสึโกะได้ปรึกษาเรื่องมินิคอนเสิร์ตว่าในส่วนของจิฮายะจะทำยังไงกันดี

แต่พวกฮารุกะก็ได้มาขอปรึกษากับโปรดิวเซอร์ว่าพวกเธอนั้นอยากจะช่วยกันแต่งเพลงให้กับจิฮายะ

แต่ริทสึโกะก็เป็นห่วงว่าจะทันถึงวันแสดงคอนเสิร์ตรึเปล่า แต่โปรดิวเซอร์ก็เชื่อมั่นในตัวทุกคน

ทำให้ทุกคนพยายามและเชื่อมั่นเฝ้ารอว่าจิฮายะจะต้องกลับมาแน่นอน

ริทสึโกะได้เฝ้ามองทุกคนที่กำลังตั้งใจช่วยเหลือจิฮายะกันอย่างเต็มที่ ซึ่งแต่ละคนนั้นก็ล้วนแตกต่างกันไป

ฮารุกะเป็นคนที่มักประสบพบเจอปัญหาอยู่เสมอ แต่เธอก็มุ่งมั่นอย่างไม่ยอมแพ้ด้วยความรู้สึกของตัวเอง

มาโคโตะในตอนแรกก็ดูเหมือนเด็กผู้ชายมาก แต่สุดท้ายก็กลายเป็นคนที่พึ่งพาได้

ยูกิโฮะเองก็เคยเป็นเด็กที่น่าเป็นห่วงมากที่สุด ยาโยยก็มักจะคอยช่วยทำความสะอาดสำนักงานอยู่เสมอ

อามิมามิก็มักจะคอยซุกซนอยู่ข้างๆตลอด แต่รอยยิ้มของทั้งสองคนก็ช่วยให้ทุกคนร่าเริงขึ้นได้

ฮิบิกินั้นตอนที่เข้ามาอยู่ที่นี่ครั้งแรกก็เหมือนจะมองทุกคนในสำนักงานเป็นคู่แข่งไปซะหมด

ทาคาเนะเองก็ดูเป็นคนที่สง่างดงาม แต่ก็ไม่ค่อยได้พูดคุยเรื่องของตัวเองเหมือนกับปิดบังอะไรไว้

ส่วนมิกิ มิกิมักจะมีปัญหาในเรื่องภาพลักษณ์ของการทำงาน และริทสึโกะต้องคอยช่วยจนถึงที่สุดเสมอ

ไหนจะมีเรื่องที่ชอบให้คอยบ่นคอยว่าอย่างเรื่องที่มิกิชอบไปเกาะติดโปรดิวเซอร์อีก

แต่มิกิก็เป็นคนที่มีความสามารถและมั่นใจในตัวเอง ริทสึโกะก็เชื่อมั่นในตัวของมิกิเหมือนกัน

และมิกิก็เคยบอกว่าเธอจะทำในส่วนที่ทำได้เพื่อช่วยเหลือจิฮายะด้วย

บางทีคนที่เปลี่ยนไปมากที่สุดอาจจะเป็นมิกิก็ได้

ส่วนคุณอาซึสะนั้นก็คอยอยู่ข้างๆดูแลริทสึโกะตลอดเวลา

ถึงจะดูไม่ค่อยมีอะไรเปลี่ยนเเปลงนัก แต่ก็เป็นคนที่ริทสึโกะอยากโปรดิวซ์มากที่สุด

รวมถึงท่านประธานและคุณโคโทริ ในตอนแรกที่ริทสึโกะมาอยู่ที่นี่ก็ต้องคอยช่วยงานหลายๆอย่าง

ไม่ว่าจะต้องช่วยเรื่องต่างๆของสำนักงาน การเป็นไอดอล และการที่ต้องเรียนหนังสือไปด้วย

ถึงทั้งสองคนดูเหมือนจะมีปัญหามาให้ช่วยบ่อยๆ แต่ความจริงแล้วทั้งสองคนเองก็คอยดูแลเธอด้ว

ทำให้ริทสึโกะรู้สึกขอบคุณท่านประธานและคุณโคโทริจากใจจริง

เมื่อหวนนึกถึงเรื่องราวต่างๆมากมายจนถึงตอนนี้

ริทสึโกะก็รู้สึกว่า "โชคดีจริงๆ ที่ได้มาอยู่ที่765โปร"

เพราะมีทุกคนอยู่ จึงทำให้เธอมาอยู่ที่นี่ในตอนนี้ได้

และนั่นทำให้ริทสึโกะได้ค้นพบและเข้าใจถึงอะไรบางอย่าง

แต่เมื่อวันแสดงจริงก็ได้มาถึง

สุดท้ายริทสึโกะก็ยังคงสับสนและกังวลในบางสิ่งบางอย่างอยู่

แต่ก่อนที่จะเริ่มการแสดง ในที่สุดจิฮายะก็ได้ตัดสินใจกลับมาหาทุกคนจนได้

ทำให้ทุกคนกลับมามีรอยยิ้มกันอีกครั้ง

ทว่า เมื่อจิฮายะขึ้นแสดง เธอกลับยังไม่สามารถส่งเสียงออกมาได้

สุดท้ายจิฮายะก็ยังไม่ไหวจริงๆ ความกังวลมากมายที่ิสะสมเอาไว้ได้ถาโถมเข้าใส่ริทสึโกะ

และทำให้ริทสึโกะตัดสินใจที่จะขอยุติการแสดงลงทันที

แต่ฮารุกะกลับวิ่งออกไปหาจิฮายะ และโปรดิวเซอร์เองก็ขอให้การแสดงดำเนินต่อไป

ในตอนนี้มีเพียงแต่ต้องฝากความหวังและเชื่อใจในตัวทุกคนที่พยายามช่วยเหลือซึ่งกันและกันเท่านั้นแล้ว

" นี่ ตอนนี้ "

" ฉันก็ยังเฝ้ามองเธออยู่ แม้ว่าเราจะแยกจากกัน 

เช็ดน้ำตาแล้วยิ้มออกมาอย่างที่เคยเป็นเถอะ

ไม่ว่าเมื่อไหร่ เธอก็ไม่ได้อยู่เพียงลำพังคนเดียว

การมองเห็นความฝัน คือการที่ยังมีชีวิตอยู่

เป็นพลังที่มีไว้ข้ามผ่านความโศกเศร้า "

" ก้าวเดินต่อไป บนทางอันไร้ที่สิ้นสุด

ขับขานบทเพลง ให้ข้ามผ่านฟากฟ้า

ขอให้ความคิดคำนึงนี้ส่งไปถึง

ฉันขอสัญญา ว่าจะก้าวเดินต่อไป

 Thank you for Smile "

" ก้าวเดินต่อไป "

" บนทางอันไร้ที่สิ้นสุด

ขับขานบทเพลง... "

" ให้ข้ามผ่านฟากฟ้า

ขอให้ความคิดคำนึงนี้ส่งไปถึง

ฉันขอสัญญา ว่าจะก้าวเดินต่อไป "

"Thank you for Smile"

" ความกังวลที่อยู่ในใจนั้น ไม่อาจที่จะลบเลือนหายไปได้

 เพราะว่านั่นเป็น ความรู้สึกที่ทำให้เรา รู้สึกได้ถึงสิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้ "

" ยินดีต้อนรับกลับนะ  "

แม้จะต้องแบกรับความกังวลมากมายเอาไว้
แต่ในที่สุดทุกคนก็ได้ช่วยเหลือกันจนทำให้จิฮายะกลับมาร้องเพลงได้อีกครั้ง

รอยยิ้มและน้ำตาแห่งความรักนั้นทำให้ริทสึโกะได้ค้นพบสถานที่และสิ่งที่สำคัญที่สุด
ในตอนนี้ 765โปรทุกคนได้เชื่อมโยงสายสัมพันธ์เอาไว้ด้วยคำมั่นสัญญาที่จะก้าวเดินด้วยกันต่อไป

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------