สรุปเนื้อเรื่อง [การหวนรำลึกของสึซึมิยะ ฮารุฮิ] (2)

เช้าวันใหม่ พวกฮารุฮิได้มาทักทายเคียวน์ที่งานร.ร.อีกครั้ง คราวนี้โคอิสึมิได้เริ่มทำตัวสนิทสนมกับเคียวน์จนถึงขนาดไปหลีสาวกับเคียวน์ ได้เเล้ว ซึ่งฮารุฮิก็เห็นว่าน่าสนุกดีเเละคิดว่าโคอิสึมิน่าจะเป็นคนที่จีบสาวๆได้ เก่งกว่าเคียวน์เเน่นอน ฮารุฮิจึงได้เเยกตัวไปดูงานร.ร.เเละปล่อยให้หนุ่มๆไปจีบกันเอง เอ๊ย.. ไปจีบสาวอย่างสบายใจ เเต่พวกเคียวน์ก็ได้พบกับการเปิดให้เล่นเกมซาจิทาเลียสของชมรมคอมพิวเตอร์ ที่ประสบความสำเร็จเป็นอย่างดี ทว่าภายในมุมเล็กๆของห้องนั้นกลับมีสาวเเว่นขี้อายกำลังนั่งขายหนังสืออยู่ เคียวน์ได้เข้าไปทักทายเพราะเห็นว่าเธอคือยูกิ ทำให้รู้ว่าเธอได้ทำหนังสือมาขายด้วย เเต่กลับขายไม่ได้เลยซักเล่มเพราะคนที่เข้ามานั้นคงมีเเต่สนใจเเต่เกมของ ชมรมคอมกันทั้งนั้น เคียวน์กับโคอิสึมิจึงช่วยกันอุดหนุนคนละเล่ม เเละได้ช่วยยูกิยกของกลับไปที่ห้องชมรมด้วย

พวกเคียวน์ได้มาเจอฮารุฮิอีกครั้ง จึงได้ให้ฮารุฮิลองอ่านหนังสือที่ยูกิทำขึ้นมา ซึ่งฮารุฮิก็รู้สึกชอบเเละสนใจเป็นอย่างมาก เคียวน์จึงได้พาเธอไปหายูกิ ฮารุฮิจึงคิดช่วยให้ขายดีขึ้นโดยการไล่ชมรมคอมออกไป ซึ่งมุขเดิมก็ยังได้ผล ฮารุฮิได้ไปลากมิคุรุมาจากร้านอาหารของเธอเเละจับมือของชมรมคอมมาจับที่หน้า อกมิคุรุเพื่อถ่ายรูปเก็บไว้เป็นการข่มขู่เเละให้คืนห้องมาให้ จะว่าไป สำหรับโลกนี้อาจจะเป็นมุขใหม่ก็ได้ เเต่มันก็ใช้ได้ผลอยู่ดี เเถมฮารุฮิยังช่วยขายโดยการไปยกหนังสือมาวางเพิ่มให้ดูเยอะเเละน่าสนใจมาก ขึ้น

เเละทุกคนก็ได้ช่วยโฆษณาหนังสือของยูกิให้ ขายดีขึ้นเเละให้กำลังใจยูว่าต้องพยายามทำ ให้ได้ถึงเธอจะอยู่คนเดียวก็ตาม ด้วยการช่วยเหลือครั้งนี้ทำให้ยูกิพอจะมีความกล้าขึ้นมาบ้าง ที่เห็นได้ชัดคืออย่างน้อยเธอก็กล้าพูดขอบคุณออกมาตรงๆได้เเล้ว

ทว่า อาซาคุระโกรธมากที่เคียวน์เอาเเต่ช่วยเหลือคนอื่นโดยไม่สนใจพวกเพื่อนๆใน ห้องของตัวเอง เธอจึงได้นัดเคียวน์ให้ไปหาตอน 5โมงเย็นซึ่งเป็นเวลาเลิกงานเเล้ว ถึงบรรยากาศจะทำให้อาซาคุระดูน่ากลัว เเต่ใจจริงเเล้วเธอก็เเค่อยากมีความทรงจำที่ดีเเละน่าประทับใจกับเพื่อนๆ เท่านั้น เเละอีกเรื่องที่เธอเป็นห่วงก็คือการที่เคียวน์กับยูกิจะไปด้วยกันได้ดีรึ เปล่า ถ้าเกิดไม่มีเรื่องอะไร อาซาคุระก็เป็นเเค่เพื่อนเเสนดีที่ห่วงใยคนอื่นๆเท่านั้นเอง เคียวน์จึงได้ตัดสินใจช่วยเเละคิดบทการเเสดงกันสดๆร้อนๆ เพราะอาซาคุระเอาเเต่เป็นห่วงจนไม่ทันคิดเรื่องที่จะทำเลย เเต่ทั้งคู่ก็ช่วยกันจนผ่านพ้นไปได้ด้วยดีเพราะได้หนังสือที่ได้มาจากยูกิ ช่วยไว้ด้วย

วันใหม่ เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง เมื่อตอนโคอิสึมิ เส้นทางอาจจะเปลี่ยนไปเพราะรูปถ่าย เคียวน์เลยไปขอถ่ายรูปกับทุกๆคนเพื่อเก็บไว้เป็นความทรงจำ

เเละในวันนี้อาซาคุระก็ได้รางวัลจากการเล่นกิจกรรมบนเวทีด้วย

เคียวน์ได้มาเจอฮารุฮิเเละได้ขอถ่ายรูปด้วย ถึงจะไม่ได้พูดออกมาตรงๆ เเต่ฮารุฮิก็ยอมที่จะให้ถ่ายด้วย

เเละวันนี้ก็จบลงอีกครั้งด้วยการสานสัมพันธ์กับทุกคน หลังจากนี้คงต้องหาวิธีอื่นเเล้ว

ในเช้าวันใหม่ เคียวน์คิดจะให้มิคุรุลงประกวดมิสคอนด้วย เเต่เขาลองไปบอกสึรุยะดูก่อน เพราะถ้าบอกกับเจ้าตัวโดยตรง เเน่นอนว่าสาวน้อยขี้อายคนนั้นคงไม่ยอมลงด้วยเเน่ๆ โชคดีที่สึรุยะเห็นดีเห็นชอบด้วย จึงเเอบไปลงสมัครไว้เเละทำใบปลิวเเจกเป็นการโฆษณาทั้งๆที่เจ้าตัวคนลงประกวด ยังไม่รู้เรื่องเลย เเน่นอนว่าเรื่องรู้ถึงหูฮารุฮิ เธอเองก็มาช่วยโฆษณาด้วยเช่นกัน

เเต่ฝนก็ตกลงมา ทำให้มิคุรุต้องเข้ามาโชว์เขียนพู่กันในโรงยิม เธอได้รับเสียงเชียร์จากผู้คนมากมาย คิมิโดริจึงได้มาชวนมิคุรุให้ขึ้นไปเป็นตัวเเทนพูดบนเวทีในฐานะที่เป็นคนที่ มีคุณสมบัติเพียบพร้อมเเละมีผู้คนชื่นชอบมากที่สุด

ถึงจะไม่ได้ลงเเข่งมิสคอนโดยตรง เเต่สึรุยะก็เห็นว่าเเบบนี้ก็ดีเเล้ว เธอเเละพวกฮารุฮิได้ให้กำลังจมิคุรุเพื่อให้มิคุรุมีความกล้าที่จะขึ้นไปพูด บนเวทีต่อหน้าผู้คนมากมาย ซึ่งเมื่อถึงเวลาจริงเธอก็ได้เรียกเสียงฮาจากผู้ชมเพราะไม่รู้จะพูดอะไรดี เเต่พอเธอได้โชว์ลีลาสะบัดพู่กันเเล้ว ทุกอย่างก็ราบรื่นไปได้ด้วยดี วันนี้ก็ได้จบลงไปด้วยรอยยิ้มของพวกมิคุรุที่ได้สนิทสนมกับทุกคนมากขึ้น

วันที่ย้อนกลับมาใหม่ ฮารุฮิคิดจะเป็นโปรดิวเซอร์ให้กับใครซักคนที่จะลงประกวดมิสคอน จึงเข้าทางเคียวน์ที่คิดจะให้มิคุรุลงประกวดมิสคอนพอดี เคียวน์จึงได้พาพวกฮารุฮิไปหามิคุรุ เเน่นอนว่าฮารุฮิยังคงใช้วาจาข่มขู่มิคุรุเหมือนเดิม เพราะเธอเริ่มที่จะให้มิคุรุทำท่าทางต่างๆเพื่อดูหน่วยก้านด้วย

ในคราวนี้สึรุยะกับเคียวน์ได้ช่วยกันโฆษณาเพื่อเรียกคะเเนนเสียงให้มิคุรกันอย่างเต็มที่

เเละเเล้วมิคุรุก็ได้ลงประกวดมิสคอนด้วยชุด เเต่งงาน เเต่เธอก็ประหม่าเเละเขินอายเกินไป จนฮารุฮิต้องโวยวายให้มิคุรุได้สติ เเละใช้ให้เคียวน์กับโคอิสึมิทำอะไรเเปลกๆเพื่อให้เธอหัวเราะออกมา ทำให้มิคุรุสามารถกล้าพูดเเนะนำตัวออกมาได้

สุดท้ายการประกวดก็จบลงด้วยดี สึรุยะจึงได้ถ่ายรูปเป็นที่ระลึกให้กับทุกคน

ถึงเรื่องของมิคุรุจะจบลงด้วยดี เเต่ที่ห้องเรียนของเคียวน์ เขาพบว่าพวกอาซาคุระยังคงซ้อมเตรียมตัวเรื่องละครที่จะเเสดงกันอยู่ โดยเฉพาะทานิงูจิ เขายินดีที่จะช่วยเหลือเพื่อนอย่างเต็มที่เเละทำได้ดีมากซะด้วย คืนนี้พวกเขาคงต้องเตรียมงานกันยันเช้า อาซาคุระจึงได้ไปขอยืมอุปกรณ์ของพวกรุ่นพี่มาทำอาหารให้พวกเคียวน์กินเติม พลังกัน

เมื่อตื่นขึ้นมาอีกที พวกเคียวน์ก็พบว่าอาซาคุระได้เตรียมฉากทั้งหมดไว้เสร็จเเล้ว เเต่ไม่รู้จะโฆษณาให้คนอื่นมาดูยังไง พวกเคียวน์จึงได้ให้อาซาคุระใส่ชุดบันนี่เกิร์ลเเละทำใบปลิวไปโปรยเเจกลงมา จากดาดฟ้า ซึ่งก็มีทั้งคนที่สนใจกระต่ายสาวเเสนสวยนี้อยู่มากทีเดียว

เมื่อถึงเวลาจริง กลับเกิดเหตุการณ์เรื่องอุปกรณ์เเละการเเสดงมากมาย เเต่ทุกคนก็พยายามช่วยเหลือกันอย่างเต็มที่จนสามารถทำให้การแสดงจบลงได้

ทั้งพวกฮารุฮิหรือเเม้เเต่ยูกิกับคิมิโดริ ที่ได้มาดูการเเสดงนี้ต่างก็ชื่นชมพวก เคียวน์ที่ทำการเเสดงเเละเล่าเรื่องราวออกมาได้ดีมาก ช่วงเวลาหลังงานร.ร. ทุกคนจึงได้มาถ่ายรูปเก็บเอาไว้เป็นที่ระลึกพร้อมกับการพูดบนเวทีของเเต่ล ะคนเสมือนกับการเเสดงความยินดีในความสำเร็จครั้งนี้

เพื่อนของเคียวน์ไม่ได้มีเเค่กองกำลังSOS เเต่ก็ยังมีเพื่อนร่วมห้องของเขาอยู่ที่นี่ด้วย ขากลับทุกคนจึงได้เเวะดื่มฉลองกัน ซึ่งอาซาคุระก็ดีใจมากที่เธอได้สร้างความทรงจำที่ดีกับเพื่อนๆได้อย่างที่เธอต้องการเเล้ว

เเต่ในระหว่างกลับ ระหว่างที่เคียวน์กำลังพูดคุยกับอาซาคุระ อาซาคุระก็ได้พูดจาเเปลกไปเเละบอกว่าเธอยังคงเกลียดเคียวน์ที่เป็นคนใจดีจน เกินไป ไม่นานนักเธอก็ได้พุ่งเข้าจู่โจมใส่เคียวน์อย่างรวดเร็ว

                

เเต่ที่จริงเเล้วอาซาคุระเเค่หยอกล้อ เคียวน์เล่นเท่านั้นเอง เมื่อสนุกจนพอใจเเล้วเธอกับร่ำลากลับบ้านไป วันนี้นอกจากเคียวน์จะได้ช่วยเหลือเพื่อนๆ เขาก็สามารถสานสัมพันธ์ของเพื่อนๆในห้องกับพวกกองกำลังSOSที่มาชมการแสดง ละครได้เเล้ว หลังจากนี้ก็เหลือเเค่ยูกิคนเดียว ถึงจะช่วยเธอขายหนังสือให้ดีขึ้นก็ยังไม่ทำให้เธอกลับมาอยู่กับทุกคนได้ เคียวน์จะสามารถพาเธอกลับมาได้อย่างไร เเล้วบทสรุปสุดท้ายของโลกใบนี้จะเป็นยังไงกันเเน่?!!