-Spoil Alert!-
เนื้อหาในภาค [การหายตัวไป]
วันที่18 ธันวาคม เคียวน์ตื่นขึ้นมาพบว่าผู้คนรอบตัวเขาได้เปลี่ยนไปหมด ทานิงูจิที่เป็นหวัดอย่างกระทันหัน, พวกมิคุรุที่จำเคียวน์ไม่ได้, ยูกิที่กลายเป็นคนธรรมดา, อาซาคุระที่กลับมาอีกครั้ง เเละโคอิสึมิกับฮารุฮิที่หายตัวไป เเต่เคียวน์ก็ได้พบคำบอกใบ้ของยูกิ ทำให้เขาพยายามตามหาทุกคนเเละพามารวมตัวกันจนสามารถทำเงื่อนไขตามที่ยูกิ กำหนดได้ เหตุการณ์ครั้งนี้เป็นเพราะความผิดพลาดของยูกิที่เป็นศูนย์รวมข้อมูลมากมาย จนเกิดบั๊คขึ้นมาเเละได้เปลี่ยนเเปลงช่วงเวลาทั้งหมดขึ้นมาใหม่ เคียวน์จึงต้องย้อนเวลาไปกับมิคุรุตอนโตเพื่อฉีดโปรเเกรมเเก้ไขใส่ยูกิโดย ต้องเเลกกับการบอกลาโลกธรรมดาๆที่ใฝ่หามาตลอด
-----------------------------------------------------------------------------------
[การหวนรำลึกของสึซึมิยะ ฮารุฮิ]
เคียวน์ได้ตื่นขึ้นมาพบว่าตัวเองได้อยู่ที่
ห้องชมรม ภายในห้องนั้นดูเเปลกตาจากห้องกองกำลังSOSที่เขารู้จัก
ในระหว่างที่เคียวน์ได้ยินเสียงชมรมคอมพิวเตอร์ที่อยู่ข้างนอกกำลังเเสด
งความยินดีกับเกมซาจิทาเลียส3 กันยกใหญ่ ยูกิก็ได้เข้าห้องมา
เคียวน์พยายามจะพูดคุยเเละถามเรื่องคนอื่นๆกับเธอ
เเต่ยูกิก็ได้วิ่งออกจากห้องไป
เคียวน์รู้สึกได้ว่าตอนนี้เขาได้มาอยู่ใน
โลกที่ผิดเเผกจากเดิมอีกครั้ง เเต่ในครั้งนี้ไม่มีคำบอกใบ้ใดๆจากยูกิเลย
เขาต้องหาทางทำอะไรซักอย่างเเละความทรงจำของเคียวน์ยังคงจำได้ว่าฮารุฮิ
ต้องอยู่ที่โรงเรียนโคโยเอ็นเหมือนคราวที่เเล้วเเน่นอน
เเต่สิ่งที่เขาลืมไปสนิทเลยก็คือตอนนี้
ร.ร.ของเขากำลังจัดงานร.ร.กันอยู่ เคียวน์ได้พบ คิมิโดริ
ที่ผ่านมาโดยบังเอิญ ถึงทั้งคู่จะไม่ได้พูดคุยกัน
เเต่นี่ก็เป็นสิ่งยืนยันว่าคิมิโดริยังคงอยู่เเละเธอก็ไม่รู้จักเขาเช่นกัน
ไม่นานนักเสียงของสองสาวที่เเสนจะร่าเริงกับอีกคนนึงที่เเสนจะขี้กลัวก็ดัง
มาถึงหู เคียวน์พบว่ามิคุรุกับสึรุยะกำลังผ่านมาพอดี
เเต่ไม่ว่าใครก็คงไม่อยากถูกหาว่าเป็นคนโรคจิตอีกเเล้ว
คราวนี้เคียวน์เลยค่อยๆเข้าไปพูดคุยกับพวกเธอ
เเละเเน่นอนว่าพวกเธอยังคงไม่รู้จักเขาเเถมสึรุยะก็ตัดบทจากกันไปดื้อๆด้วย
การพามิคุรุไปเตรียมมีทติ้งเเฟนคลับของมิคุรุ
เเม้ว่าสาวหุ่นสะบึมขี้อายคนนี้จะไม่เต็มใจ
เเต่ก็ยังคงโดนคนอื่นพาไปทำนู่นทำนี่อยู่เสมอ
โทรศัพท์ของเคียวน์ดังขึ้น
เมื่อเขารับโทรศัพท์เขาก็รู้ทันทีว่าเสียงอันอ่อนโยนที่โทรมาหาเขาคือคุณอา
ซาฮินะ หรือก็คือมิคุรุตอนโตที่มาจากอนาคตเพื่อช่วยเหลือเขา
เธอยังคงชอบพลาดพลั้งกับเรื่องเล็กน้อยอยู่เหมือนเดิม
ทำให้การพบกันต้องเปลี่ยนมาเป็นหลังโรงเรียนเพราะมิคุรุตอนโตนั้นไม่รู้ว่า
ประตูบนชั้นดาดฟ้านั้นล็อคเอาไว้ เรื่องสำคัญที่มิคุรุได้บอกเคียวน์ก็คือ
ถ้าหากเคียวน์ไม่สามารถหาทางเปลี่ยนเเปลงโลกนี้ให้ได้ภายใน48ช.ม.
เขาจะต้องติดอยู่ในโลกใบนี้ตลอดไป
เเละหน้าที่ของเธอก็คือการพาเคียวน์ย้อนกลับไปในช่วงเวลาต่างๆเพื่อหาทาง
เเก้ไขเเละสะสางเรื่องในโลกใบนี้ให้ได้ก่อนที่เวลาจะหมดลง
หัวหน้าห้องที่ทั้งสวยเเละเเสนดีอย่างอาซา
คุระได้มาพบเคียวน์ที่กำลังครุ่นคิดอยู่
คนเดียวหลังจากที่เเยกกับมิคุรุ(โต)เเล้ว
เธอโมโหที่เคียวน์ไม่ยอมไปช่วยเหลือทุกคนในห้องเรื่องการเตรียมงานร.ร.
เเละถามหาเหตุผลที่เขามาช้า เเต่เคียวน์ก็ไม่รุ้จะหาคำเเก้ตัวยังไงดี
อาซาคุระเลยโมโหจนขนาดพวกทานิงูจิยังกลัวไปด้วย
ถึงทานิงูจิจะดูเป็นคนบ้าๆบอๆ เเต่เขาก็ยังเป็นคนมีน้ำใจกับเพื่อนๆ
ทานิงูจิได้ให้ใบเเจ้งกำหนดการรถไฟล่าช้าปลอมที่เขาใช้อ้างในการมาสายให้กับ
เคียวน์เพื่อเอาไว้ให้เคียวน์ใช้กับอาซาคุระมั่ง(เเบบนี้เรียกว่าเพื่อนที่
ดีได้รึเปล่าเนี่ย)
เเละนี่คือ การย้อนเวลาครั้งเเรก
ในเย็นวันนี้เองที่มิคุรุตอนโตได้พาเคียวน์ย้อนเวลากลับไปในช่วงเช้าของวัน
เคียวน์ได้ให้ใบเเจ้งรถไฟล่าช้ากับอาซาคุระเพื่อเป็นข้อเเก้ตัวที่เขามาสาย
ทำให้อาซาคุระยอมปล่อยเขาไป
(หากเคียวน์เลือกที่จะเก็บไปให้ใบนี้ที่ห้องเรียนทีหลัง
อาซาคุระจะจับได้ว่าเป็นของปลอม)
เเละในวันต่อมาซึ่งเป็นวันงานเทศกาลร.ร.
ระหว่างที่เคียวน์กำลังเดินดูบรรยากาศรอบๆร.ร.อยุ่นั้น
เขาก็พบว่าฮารุฮิเเละโคอิสึมิไม่พลาดที่จะมาที่นี่ด้วย
เคียวน์จึงเข้าไปทักทายฮารุฮิอย่างสนิทสนมเผื่อว่าเธอจะยังจำชื่อจอห์น
สมิธที่เขาเคยใช้อ้างกับเธอได้
เเต่ฮารุฮิกลับเตะเคียวน์เเละสงสัยว่าเคียวน์เป็นใคร
ระหว่างที่เคียวน์กำลังพยายามหาคำมาอธิบายนั้น
ทานิงูจิก็ดันโผล่มาได้ถูกที่ถูกเวลาพอดี
ทำให้เพื่อนเก่าที่ไม่อยากเจอหน้ากันต้องมาเจอกันอีกครั้ง
สุดท้ายทานิงูจิก็ถูกทั้งฮารุฮิเเละเคียวน์ไล่ไปไกลๆก่อน
เเต่กลายเป็นว่าเคียวน์ที่เป็นเพื่อนกับทานิงูจินั้นคงจะได้ยินเรื่อง
วีรกรรมของเธอในอดีตมาจากทานิงูจิเเล้ว ทำให้คำอ้างในเรื่องนี้นั้นตกไป
เคียวน์พยายามตามตื๋อพวกฮารุฮิเเละอธิบาย
ให้ฟังว่าเขาคือจอห์น สมิธที่เธอรู้จัก
เเต่ดูเหมือนเธอจะไม่เชื่อเเละฝังใจตัวเขาด้วยชื่อ เคียวน์
ที่ทานิงูจิเป็นคนตั้งให้ซะเเล้ว
สุดท้ายการตื๊อก็สามารถเอาชนะได้
ผลจากการตามตื๊อมาทั้งวันทำให้ฮารุฮิให้เมล์ติดต่อเธอเอาไว้เพราะคิดว่า
เคียวน์น่าจะเป็นคนรู้จักของ จอห์น สมิธ
สรุปว่าเธอก็ยังคิดว่าเคียวน์กับจอห์นเป็นคนละคนกันอยู่ดี
เคียวน์ได้ย้อนเวลากลับมาในตอนเช้าของวัน
งานอีกครั้ง คราวนี้เขาได้ส่งเมล์ไปหาฮารุฮิที่กำลังจะหนีไป
ทำให้ฮารุฮิสงสัยเป็นอย่างมากว่าเคียวน์ได้เมล์ของเธอมาได้ยังไง
เพราะเธอไม่เคยบอกใครเลย ด้วยเหตุนี้
ฮารุฮิจึงได้ลากเคียวน์มาคุยด้วยเเละยอมที่จะพูดคุยกับเขาเรื่องจอห์น สมิธ
ฮารุฮิยังคงคิดว่าเคียวน์จะสามารถพาเธอไปหา
จอห์น สมิธได้ ทำให้เธอบังคับเคียวน์มาร่วมตาหาจอห์น
สมิธที่หายตัวไปด้วยกัน ถึงจะลำบากหน่อย
เเต่ตอนนี้พวกฮารุฮิก็เปิดใจยอมพูดคุยกับเคียวน์เเล้ว
เเผนการที่ฮารุฮิคิดขึ้นคือการให้เคียวน์
ใส่ชุดตุ๊กตาไว้เเละทำท่าจับตัวเธอเป็นตัวประกัน โดยหวังให้จอห์น
สมิธออกมาช่วยเธอที่กำลังตกอยู่ในอันตราย
เเน่นอนว่าการเล่นละครตลกด้วยน้ำเสียงของนักแสดงที่ไม่สมบทบาทนี้ต้องไม่ได้
ผลเเน่นอน
กลับกันพวกเขาตกเป็นเป้าสายตาของคนรอบข้างจนเคียวน์ต้องขอยอมเเพ้กับเเผนการ
นี้
ในระหว่างที่กำลังจะเตรียมตัวดูโชว์ควงไม้
พลอง ฝนก็เกิดตกลงมา
ทำให้ฮารุฮิไปพาลใส่ผู้ดูเเลงานร.ร.เรื่องที่ไม่ยอมหาทางจัดการกับฝนให้ดีจน
ทำให้โชว์ต้องยกเลิกไป เเต่ผู้ดูเเลก็คือ คิมิโดริ
เเละเธอก็ต้องไปดูเเลงานอื่นจนไม่สามารถช่วยอะไรฮารุฮิได้นอกจากขอโทษเเละ
จากไป หลังจากนั้นทุกคนก็ได้ไปที่ร้านอาหารของมิคุรุเเละได้คูปองอาหารมา
ต่อมาฮารุฮิคิดจะขึ้นไปแสดงโชว์ควงไม้ด้วย
ตัวเอง เธอเลยเตรียมใส่ชุดเชียลีดเดอร์มาเรียบร้อย
เเต่การขึ้นแสดงนั้นต้องมี 2คน ฮารุฮิเลยคิดจะไปชวนมิคุรุมาด้วย
เธอเลยไปเกลี้ยกล่อมเเละข่มขุ่ให้มิคุรุมาด้วย ซึ่งสึรุยะเห็นว่าน่าสนุกดี
เธอจึงยอมให้พามิคุรุไปด้วย
เเล้วทั้งคู่ก็ขึ้นไปวาดลวดลายควงไม้กัน
อย่างสนุกสนาน(?)
เเต่ดูเหมือนว่านี่จะยังไม่ใช่วิธีที่ทำให้ผ่านวันนี้ไปได้
เพราะฮารุฮิยังคงรู้สึกเหมือนขาดสิ่งสำคัญไปบางอย่างอยู่
ในการวนกลับมาใหม่อีกครั้ง
เคียวน์ได้รับรายละเอียดการแสดงคอนเสิร์ตมาจากทานิงูจิเเละชุดกระต่ายมาจาก
อาซาคุระ เคียวน์จึงไปบอกกับฮารุฮิ ทำให้ฮารุฮิสนใจที่จะเล่นดนตรี
เธอจึงไปชวนมิคุรุมา
เคียวน์เเปลกใจที่ห้องชมรมวรรณกรรมนั้นได้เต็มไปด้วยอุปกรณ์ดนตรีเเล้ว
ทั้งนี้เป็นเพราะฮารุฮิได้เจอกับยูกิเเละเกลี้ยมกล่อมขอใช้ห้องรวมถึงไปขอ
ใช้อุปกรณ์จากชมรมดนตรีจนสำเร็จ
เเต่มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะให้มือใหม่อย่างมิคุรุมาเล่นกีตาห์ใน
ทันที เเละยูกิได้เข้าในห้องชมรมมาพอดี ฮารุฮิเลยชวนยูกิมาเข้าวงด้วย
เเต่ในโลกนี้เเล้วสำหรับเธอการเล่นกีตาห์นั้นเป็นเรื่องยากมาก
ทำให้เธอไม่สามารถร่วมเล่นด้วยได้ เคราห์กรรมจึงตกอยู่ที่มิคุรุ
เเต่ยูกิก็คิดไอเดียบรรเจิดซึ่งเป็นสิ่งสุดท้ายที่เธอคิดออก
เคียวน์เลยลองให้ยูกิพูดออกมาว่ามันคืออะไร
จะได้ให้มิคุรุขึ้นไปเล่นได้ทันที
ซึ่งยูกิก็บอกว่าวิธีที่จะทำให้มิคุรุเล่นได้ก็คือ "กีตาห์ลม".......
ด้วยวิธีการอันเด็ดดวงที่สาวเเว่นคนนี้จะคิดได้
ทำให้ทุกคนอึ้งกิมกี่ไปตามๆกัน
ผลที่ตามมาคือยูกิต้องวิ่งหนีด้วยออกไปจากห้องด้วยความอายเพราะรู้สึกว่าตัว
เองพูดอะไรเเปลกๆออกไปซะเเล้ว
เเละเเล้วฮ ารุฮิได้พาวง "กองกำลังCQD"
ขึ้นเวทีจนได้(เป็นชื่อย่อมาจากการทำเรื่องบางอย่างได้สบายหายห่วง)
เเละฮารุฮิก็ได้ใช้เพลงเเบบคาราโอเกะเพื่อที่ทุกคนจะได้ทำท่าทางเล่นกันได้
ไม่ว่าจะกีตาห์ลมหรือกลองลมก็ตาม เเละการแสดงก็จบลงได้ด้วยดี
ซึ่งฮารุฮิรู้สึกประทับใจกับการแสดงครั้งนี้มาก
เเละเเล้วก็จบลงไปอีกหนึ่งวัน
ทว่าวันนี้เป็นวันที่ต้องจากกันเเล้ว
ฮารุฮิได้รู้สึกถึงความหมายบางอย่างที่จอห์นส่งเคียวน์มาหาเธอ
เเต่เธอก็ยังไม่เข้าใจความหมายที่เเท้จริงอย่างถ่องเเท้
เเต่ในตอนนี้เธอเองก็สนิทกับเคียวน์มากจนสามารถไว้ใจเขาเเละฝากฝังโบว์ของ
เธอเอาไว้ให้จอห์นได้
เเต่เคียวน์ก็ได้ขอให้ฮารุฮิลองมัดผมหางม้าดูอีกครั้ง เเน่นอนว่าฮารุฮิในทรงผมหางม้านี้ยังคงน่ารักถูกใจเคียวน์อยู่ดี
"เเบบนี้เหรอ?"
"อา.. ในสายตาชั้น เธอดูดีขึ้น 38% เลยล่ะ"
"ตาบ้า.."
ถึงเเม้วันนี้จะจบลงด้วยความประทับใจไปเเล้ว โลกก็ยังไม่ได้เปลี่ยนเเปลงไปอย่างถูกต้องอยู่ดี
เเต่มันก็ทำให้ช่วงเวลาที่จะย้อนกลับไปอีกครั้งนี้เกิดการเปลีี่ยนเเปลงทางข้อมูลได้เเล้ว
เช้าใหม่
เคียวน์ได้มาร.ร.เเต่เช้าเเละพบกับชามิเซ็น ที่ร.ร.
เเน่นอนว่าชามิเซ็นยังคงพูดไม่ได้
ในระหว่างนั้นเองที่พวกมิคุรุได้เข้ามาคุยกับเคียวน์เพราะเห็นเหมือนกับว่า
เขากำลังคุยกับเเมวอยู่ ซึ่งพวกเธอก็เริ่มคุยกับเขาเเบบเป็นกันเองเเล้ว
งาน ร.ร.เริ่มขึ้นอีกครั้ง
เเต่คราวนี้สิ่งที่เเปลกไปคือฮารุฮิได้มาทักทายเคียวน์ก่อนอย่างสนิทสนมเเละ
ได้เเนะนำโคอิสึมิให้เคียวน์รู้จัก
เเละวันนี้ฮารุฮิตั้งใจว่าเธอจะมาเที่ยวชมงานร.ร.อย่างสนุกสนานให้เต็มที่
ในวันนี้คุนิคิดะได้ลงประกวดหนุ่มสาวประจำโรงเรียนด้วย เเน่นอนว่าพ่อหนุ่มหน้าหวานอย่างคุนิคิดะจะได้คะเเนนเสียงจากเเม่ยกไปสบายๆ
เเต่ดูเหมือนวันนี้เคียวน์จะสนุกกับงาน
ร.ร.มากไปหน่อย
เมื่อเขากลับมาก็พบว่าคุณน้องสาวที่เเสนน่ารักของเขาได้ตัวเล็กลงจนสามารถ
ขี่ชามิเซ็นมาหาเขาที่ห้องได้
เเละชามิเซ็นก็ได้พาคุณน้องวิ่งดริฟท์บินลงบันไดไปโดยทิ้งไว้ให้เคียวน์ยัง
ตกใจค้างอยู่อย่างงั้น
เกิดความผิดปกติขึ้นเเบบนี้คงต้องย้อนเวลากลับไปทำอะไรซักอย่าง
ดูเหมือนปัญหาจะอยู่ที่โคอิสึมิที่ทำท่าทาง
ไม่ถูกชะตากับเคียวน์นัก
เคียวน์จึงพยายามชวนโคอิสึมิเล่นกิจกรรมต่างๆไม่ว่าจะเป็นปีนหน้าผาจำลอง
หรือช้อนปลาทอง ซึ่งน่าจะถูกใจคนที่ชอบเล่นเกมเเละเเข่งขันกันอย่างโคอิสึมิ
พวกเคียวน์ได้มาเจอทานิงูจิในระหว่างที่ฮา
รุฮิไม่อยู่ เเน่นอนว่าโคอิสึมิยังคงชอบฮารุฮิอยู่
เขาจึงยอมไม่ได้ที่ทานิงูจิเเอบว่าร้ายฮารุฮิเเละขอให้เขาเลิกคิดที่จะคบกับ
ฮารุฮิซะ ถึงสิ่งที่ทานิงูจิพูดจะดูเป็นการหวังดี
เเต่ถ้าพูดไปมากกว่านี้ก็คงจะไม่ดีเเน่
เคียวน์เลยขอให้ทานิงูจิช่วยไปที่อื่นก่อน
เเละสิ่งที่ทำให้โคอิสึมิไม่ถูกชะตากับเคียวน์ในตอนเเรกคงเป็นเพราะ
การที่เคียวน์กับฮารุฮิทำตัวสนิทสนมกันจนน่าอิจฉาเเน่ๆ
เคียวน์ได้ชุดมาจากการไปดูการแสดงอย่าง
หนึ่ง เมื่อเขาได้มารวมกลุ่มกับพวกฮารุฮิอีกครั้ง
ฮารุฮิก็คิดจะลงประกวดด้วย ทุกคนจึงไปหาคิมิโดริ
ซึ่งคิมิโดริก็ได้เสนอให้ลงประกวดคอสเพลย์
เคียวน์จึงได้ให้ชุดพ่อบ้านที่เขาได้มากับโคอิสึมิเพื่อใช้ลงประกวด
ส่วนฮารุฮิก็เห็นด้วยที่จะส่งโคอิสึมิไปลงเเข่งเเทนเธอ
เเน่นอนว่าหน้าตาอันหล่อเหลาเเละเสียงที่
นุ่มลึกของโคอิสึมิที่รวมกับชุดพ่อบ้านเเล้วจะสามารถชนะใจเเม่ยกได้อย่างไม่
ยากเย็นทำให้คราวนี้โคอิสึมิกลายเป็นฝ่ายชนะการประกวดไป
เมื่อการ ประกวดจบลง
พวกเคียวน์ก็ได้มาเจอกับคุนิคิดะ
ซึ่งคุนิคิดะก็ยอมรับความพ่ายเเพ้เป็นอย่างดี
เเละยินดีที่จะถ่ายรูปทั้งสามคนให้ด้วย
ว่าเเล้วฮารุฮิก็จัดเเจงท่าทางให้ทุกคนถ่ายรูปกันซะ
เเละเเล้วก็จบลงไปอีกหนึ่งวัน
เคียวน์พบว่าน้องสาวของเขากลับมาเป็นเหมือนเดิมเเล้ว
โคอิสึมิได้ส่งรูปที่ถ่ายจากมือถือของเขามาให้เคียวน์
ซึ่งเป็นรูปที่ถ่ายรวมกันสามคนด้วยใบหน้าที่ยิ้มเเย้ม
คุณน้องสาวจึงถามว่าสองคนนี้คือเพื่อนของเคียวน์งั้นเหรอ
เเต่เคียวน์ก็บอกว่า "ไม่ใช่เเค่สองคนนี้หรอก เพราะกองกำลังSOS ต้องมีกันห้าคน"
ใช่เเล้ว เพื่อที่จะทำให้พวกพ้องที่แสนสำคัญกลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง
เขาจึงต้องย้อนกลับไปหาทางเปลี่ยนเเปลงให้ได้อีกครั้ง
เพราะเขายังเหลือพวกพ้องอีกสองคนที่ต้องพากลับมา..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น