
ในที่สุด วันนี้ก็มาถึง
วันที่โอคาเบะจะตัดสินใจใช้มือขวาที่สั่นเทาของเขาทดลองกับโทรศัพท์ไมโครเวฟ
อย่างจริงจังเพื่อให้มันเป็นไทม์เเมชชีนได้จริงๆเสียที


ว่าเเล้วโอคาเบะก็เเอ็คติ้งกระชากฝาไมโครเวฟซะหลุดออกมา
ทำให้มายูริงอเเงใส่ว่าให้โอคาเบะซื้อไมโครเวฟเครื่องใหม่ด้วย
เพราะกระชากฝาซะพังเเบบนี้ทำให้เธอไม่สามารถเวฟคาราอาเกะได้เเล้ว
ไม่รู้ว่าที่กระชากฝาออกเเบบนี้เป็นการหาทางทำให้เจ้าโทรศัพท์ไมโครเวฟ
เครื่องนี้เป็นไทม์เเมชชีนอย่างสมบูรณ์เเบบรึเปล่า
เเต่คราวนี้พวกโอคาเบะก็จะยังคงพยายามส่งข้อความกันอีกครั้ง
มายูริจึงเตือนดด้วยความหวังดีว่ามิสเตอร์เบราน์อาจจะโมโหที่พวกเขาทดลองกัน
ซะเทือนไปทั้งตึกก็ได้


โอคาเบะจึงรีบทรานซั่มลงมาจากชั้นบนลงมาอย่างรวดเร็ว ถึง นาเอะ
ลูกสาวตัวน้อยของมิสเตอร์เบราน์จะนั่งอยู่เเถวนั้น เเต่โอคาเบะก็ไม่สนใจ
เขารีบถามสุซุฮะที่นั่งดูเเลจักรยานเหมือนทุกทีว่าเดอะคิงออฟเเมนชั่นอยู่รึ
เปล่า
เเละข่าวดีก็คือมิสเตอร์เบราน์ออกไปข้างนอกโอคาเบะจึงลัลล้ากลับขึ้นห้อง
เเล็ปไป


พวกโอคาเบะได้ทดลองใช้โทรศัพท์ไมโครเวฟส่งข้อความกลับไปในอดีตให้โมเอกะที่
เป็นสมาชิกใหม่ในเเล็ปเห็น เเละเเน่นอนว่ามันยังคงได้ผล
เเต่ได้เห็นกับตาเเบบนี้โมเอกะยังเผลอตกใจจนหลุดปากพูดออกมา


ในระหว่างที่พักกันอยู่ โอคาเบะได้โวยวายว่าทำไมถึงไม่มี "Dr.Pepper"
เครื่องดื่มสุดโปรดของเขา เเต่ไม่มีก็คือไม่มี
มากิเสะเลยบี๊บกดดันให้โอคาเบะกินน้ำผักผลไม้รวมเเทน
โอคาเบะที่พูดมากอยู่ตลอดจึงต้องจำใจกินดับกระหายอย่างเลี่ยงไม่ได้

โอคาเบะได้ตัดสินใจเดินหน้าไปสู่ขั้นตอนที่2
เขาได้เพิกเฉยต่อเมล์ถี่ยิกของสาวเเว่นที่อยู่ข้างๆเเละบอกทุกคนว่าต่อไปจะ
เริ่มปฎิบัติจริงด้วยการทดลอง "กลับไปในอดีต"
เเต่มากิเสะก็เป็นห่วงว่าถ้าเกิดทดลองไปเเล้วมันจะมีปัญหากับไทม์พาราด็อก
เเต่โอคาเบะก็ยังยืนกรานในฐานะนักวิทยาศาสตร์

เเต่โอคาเบะก็ทำทุกคนที่กำลังอึ้งในตัวเขาอยู่หมดศรัทธาอย่างรวดเร็ว
เมื่อเขาบอกว่าเเผนการของเขาคือการทดลองกลับไปในอดีตด้วยการ
การถูกล็อตเตอรี่
โดยการเช็คเลขรางวัลเเละส่งเลขนั้นกลับไปในอดีต

เเต่ระหว่างที่กำลังเถียงกันอยู่นั้น
โอคาเบะก็พบว่าโมเอกะเเอบย่องไปเเฮ็บIBN5100เเล้ว
ทำให้ดาลุต้องรีบเอาเก็บเข้ากล่อง
เเละให้มายูริกับมากิเสะนั่งขนาบโมเอกะไว้ไม่ให้ละสายตา
ถึงอย่างงั้นสาวๆก็ไม่ว่าอะไร มายูริกลับพูดดีกับโมเอกะ
เพราะดูเหมือนโมเอกะไม่ได้อยากจะเป็นขโมยนัก
เเค่เธอเหมือนจะต้องการคอมพิวเตอร์เครื่องนั้นจริงๆ


เมื่อถึงเวลาเตรียมตัว พวกโอคาเบะก็มาเช็คเลข
6ตัวจากล็อตเตอรี่เเละผลรางวัลที่เพิ่งประกาศออกไป
เเต่โอคาเบะก็เเอบกลับกับจำนวนเงินมากมายของรางวัลที่1
ที่มีมุลค่า2ร้อยล้านเยน ทำให้เขาขอเเค่รางวัลที่3ที่มีมูลค่า7เเสนเยนพอ
ในระหว่างที่พวกนักวิทยาศาสตร์เเละซูเปอร์เเฮ็คเกอร์กำลังวุ่นวายกับการตรวจ
สอบผลรางวัล มายูริก็ได้เเนะนำสถานที่ในเเล็ปซอมซ่อนี้ให้โมเอกะรู้จักด้วย
เเละด้วยความที่โมเอกะชอบถ่ายรูป
เธอเลยขอถ่ายรูปมายูริกับสิ่งของต่างๆในเเล็ปเอาไว้


ไม่ใช่เเค่มายูริที่เปิดใจให้โมเอกะ
เเต่โอคาเบะเองก็ยินดีที่จะให้โมเอกะเป็นส่วนหนึ่งของการทดลองในฐานะสมาชิก
ของเเล็ปด้วย ระหว่างเตรียมการ
มากิเสะได้ตั้งเวลาที่ไมโครเวฟไว้170วินาทีเพื่อเป็นการย้อนกลับไป 7วัน
โอคาเบะจึงได้เจรียมข้อความไว้ว่า "ซื้อล็อตเตอรี่6หลัก 021219343537
ถูกรางวัล!"

เเต่ระหว่างการทดลองโอคาเบะก็ได้หยุดคิดถึงคำเตือนของมากิเสะ ทว่าตอนนี้เขาไม่จำเป็นต้องกลัวอะไรเเล้ว

"El Psy Congroo!"


เมื่อโอคาเบะกดส่งข้อความไป เขาก็รู้สึกได้ถึงการเปลี่ยนเเปลงอะไรบางอย่าง

ทว่า เมื่อเขารู้สึกตัว เขาพบว่าเขายังยืนอยู่ที่เดิม
มายูริบอกโอคาเบะเขานิ่งเงียบไปประมาณ 30วินาทีโดยไม่รู้ตัว
โอคาเบะยังคงรู้สึกว่ามีบางอย่างเปลี่ยนไป
เขาลองเช็คเมล์ดูก็พบว่ามันสามารถส่งกลับมาได้เหมือนปกติ เเม้จะเเยกกันเป็น
3เมล์ก็ตาม ทว่าสิ่งผิดปกติก็คือเมื่อเขาพูดถึงรางวัลที่3 ให้ทุกคนฟัง
กลับไม่มีใครจำเรื่องที่พูดกันเมื่อกี๊ได้เลย


เรื่องให้เเปลกใจทยอยมาหาโอคาเบะเร่ือยๆ
ลูกะได้มาที่เเล็ปเเละพูดถึงล็อตเตอรี่ที่เขาซื้อไป
เขาบอกว่าโอคาเบะได้ส่งข้อความไปบอกเขาเมื่อ
1สัปดาห์หรือก็คือ7วันก่อนว่าถ้าซื้อเลขนี้จะถูกรางวัล




เเต่ทว่าล็อตเตอรี่ใบนี้กลับมีเลขผิดไปเเค่ตัวเดียวเท่านั้น
ทั้งๆที่เขาเพิ่งตรวจเลขรางวัลอย่างไม่น่าผิดพลาดไปเมื่อไม่กี่นาทีก่อนนี้

ที่น่าตกใจที่สุดคือ "Dr Pepper" เครื่องดื่มสุดโปรดของโอคาเบะที่ตอนเเรกไม่มี ตอนนี้มันกลับตั้งตระหง่านเป็นสง่าอยู่ตรงหน้าเขาเเล้ว

โอคาเบะได้มาลองทบทวนคนเดียวเรื่องที่ไม่มีใครจำการทดลองได้เหมือนกับว่า
อดีตนั้นถูกเปลี่ยนไปเเล้ว
เหมือนกับเหตุการณ์ตอนที่เขาไปดูเเถลงข่าวของศจ.นาคาบาจิ
เเต่โอคาเบะก็ยังไม่เข้าใจว่ามันเป็นอะไรยังไงกันเเน่




นาเอะได้ถามถึงเครื่องหมายเล็กๆที่สุซุฮะถืออยู่ในมือว่ามันคืออะไร
สุซุฮะก็บอกว่ามันคือของสำคัญ
เเต่ประเด็นของทั้งคู่ก็เปลี่ยนไปเมื่อเห็นโอคาเบะเดินทำหน้าซึมเศร้าลงมา
สุซุฮะรู้สึกได้ว่าโอคาเบะคงจะทำอะไรไปเเล้วเเน่ๆ
เธอจึงลากเขามานั่งลงเเละเเหกลูกตาจ้องดูว่ามีอะไรเกิดขึ้นรึเปล่า
เเต่รู้สึกจะโชคดีที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น


โอคาเบะได้ขอคำปรึกษากับสุซุฮุ
เเต่สุซุฮะกับนาเอะที่อยุ่ข้างหลังก็ไม่ได้รู้สึกถึงการสั่นสะเทือนจากการ
ทดลองหรืออะไรทั้งนั้น เพราะเเค่คุยกันปกติ
พวกโอคาเบะก็เสียงดังพอที่ข้างล่างจะได้ยินอยู่เเล้ว
ทำให้โอคาเบะสะกิดใจว่าสุซุฮะรู้เรื่องไทม์เเมชชีนด้วย
เเต่เธอก็สัญญาว่าจะไม่บอกใครอยู่เเล้ว


เเต่สุซุกฮะก็บอกให้โอคาเบะลองถามจอห์น ไตเตอร์ที่อ้างตัวว่ามาจากอนาคตดู
ทำให้โอคาเบะนึกถึงสิ่งที่ไตเตอร์พูดเรื่องการกลับไปเปลี่ยนเส้นทางในอดีต
เเละทำให้อนาคตเปลี่ยนไป
เเละความทรงจำในเส้นทางใหม่ก็จะถูกสร้างขึ้นมาโดยอัตโนมัติ
เหมือนกับการที่เขาพยายามจะเปลี่ยนเเปลงให้ตัวเองถูกล็อตเตอรรี่ในตอนนี้
เเต่กลับกลายเป็นว่าช่วงเวลานี้เขาไม่เคยทดลองส่งข้อความเลขล็อตเตอรี่กลับ
ไปในอดีต


เเต่เมื่อเห็นรถของมิสเตอร์เบราน์มาเเต่ไกล
สุซุฮะที่อู้มานานก็รีบกลับเข้าไปทำงานทันที
เเต่เธอก็ยังเเอบมาให้กำลังใจโอคาเบะก่อนไป
เเต่กลายเป็นว่ามิสเตอร์เบราน์ยิ่งโมโหหนักเมื่อเห็นโอคาเบะเกาะเเกะกับลูก
สาวสุดที่รักของเขาอยู่ตามลำพัง
เเต่เถียงกันไปเถียงกันมาความลับที่สุซุฮะเเอบอู้ก็เเตกอย่างรวดเร็ว
ทำให้โอคาเบะรีบหนีขึ้นห้องเเล็ปในจังหวะที่มิสเตอร์เบราน์ไปจัดการสุซุฮะ
เเมนจริงๆ..


โอคาเบะได้ไล่ให้ทุกคนกลับบ้านไปให้หมด
เเต่มากิเสะกลับยังอยู่กับเขาโดยบอกว่าเธอจะขออยู่คิดอะไรนิดหน่อย
โอคาเบะได้ส่งเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดผ่านเมล์ให้จอห์น ไตเตอร์รู้
ระหว่างรอคำตอบเขาก็ตอบกลับเมล์ของลูกะที่ขอโทษขอโพยเรื่องล็อตเตอรี่เเละโม
เอกะที่ขอให้บอกเธอเรื่องไทม์เเมชชีนมากกว่านี้ด้วย


ดาลุได้โทรมาบอกว่าเขาลืมเอากระเป่าตังค์มา
ทำให้เขาไปที่ร้านเมดคาเฟ่ไม่ได้ เเต่โอคาเบะที่กำลังหงุดหงิดก็ตัดสายไป
ทว่าเมื่อมายูริโทรมา เขาก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคน
มายูริเป็นห่วงโอคาเบะที่ท่าทางไม่ค่อยดี
เธอเลยบอกให้เขากอดหมอนอูป้าของเธอเพื่อจะได้รู้สึกดีขึ้น
โอคาเบะก็บอกให้มายูริสบายใจว่าเขากอดมันรู้สึกดีขึ้นเเล้ว
เเละให้มายูริตั้งใจทำงาน
เห็นเเบบนี้เเล้วทำให้มากิเสะอดพูดไม่ได้ว่าโอคาเบะที่กำลังยิ้มน้อยยิ้ม
ใหญ่เเละดูอ่อนโยนนั้นไม่สมกับเป็นตัวเขาที่เคยเห้นเลย

เเละเเล้วไตเตอร์ก็ได้ตอบเมล์กลับมา
เเต่ไตเตอร์เองก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไมความทรงจำในอดีตของโอคาเบะยังคงอยู่
ทั้งๆที่อดีตนั้นได้เปลี่ยนเเปลงเส้นทางในปัจจุบันของโลกไปเเล้ว

สุดท้ายโอคาเบะก็ผวาจนถึงกับต้องวางมือถือ เมื่อยิ่งคุยกัน
ไตเตอร์กลับยิ่งพูดเรื่องเเปลกว่าตัวโอคาเบะนั้นอาจจะมีพลังที่สามารถชี้นำ
เเละเปลี่ยนเเปลงโลกอยู่ เเละมันอาจทำให้เขานำโลกนี้ไปสู่จุดจบเลยก็ได้
"เจ้าหมอนี่มันพูดอะไรน่ะ.. ชั้นสามารถเปลี่ยนเเปลงโลก... เรื่องเเบบนั้น...."

"เป้าหมายของผมคือการเปลี่ยนเเปลงอนาคต เเละคนที่มีพลังนั้นอยู่ก็อาจจะเป็นคุณก็ได้
เคียวม่ะ.. ผมอยากให้คุณช่วยเหลือโลกใบนี้"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น