[Spoil]Steins;Gate ep06

เหตุการณ์ดาวเทียมตกที่อกิบะได้ผ่านมาแล้ว 5วัน สื่อข่าวต่างๆยังคงทำข่าวเรื่องนี้เพื่อนำเสนอให้ประชาชนต่อไป ไม่รู้ว่าเพราะ โมเอกะ เป็นสาวสวยหุ่นดีจนเด่นสะดุดตาเกินไปรึเปล่า เเม้ว่าเธอจะยืนหลบอยู่ในมุมมืด เธอก็ยังถูกนักข่าวตามเข้ามาสัมภาษย์ ทำให้เธอต้องวิ่งหนีพวกนักข่าวมาในซอกหลืบของตึกตึกหนึ่ง เเละเธอก็ยังคงเช็คเมล์ที่มีหัวข้อว่า "FB" อยู่ต่อไป


วันนี้เป็นวันที่ 2สิงหาคมโอคาเบะเเละดาลุได้มากินข้าวหน้าเนื้อกับสุซุฮะระหว่างที่เธออยุ่ใน ช่วงพักจากงานพิเศษ เเต่นั่นก็ทำให้ดาลุนึกถึงตอนที่โอคาเบะชิ่งหนีไปก่อนหน้านี้ เเละทิ้งเขาไว้ให้เป็นคนจ่ายเงินเเทน ดาลุจึงทวงหนี้เก่าคืน โอคาเบะจึงต้องเนียนคุยกับพรรคพวกของเขาทางโทรศัพท์ เเต่มายูริก็ได้มาหาทุกคนก่อนที่โอคาเบะจะเนียนเรื่องเซิร์ฟเวอร์ที่เจนีวา ถูกเเฮ็คจนไม่มีตังค์มาจ่ายไปมากกว่านี้

ระหว่างที่กำลังกลับไปที่เเล็ป พวกโอคาเบะได้มาเจอมากิเสะที่มาหาพอดี คราวนี้ ถึงสุซุฮะจะไม่ทำท่าประๆหลาดๆอะไรเมื่อเจอมากิเสะ เเต่การที่เธอจ้องมองมากิเสะอย่างไม่ละสายตานั้นก็ทำให้เป็นที่สงสัยของทุก คนอยู่ดี

โอคาเบะได้เรียกประชุมทุกคนในเเล็ปเพื่อบอกเเละสรุปสถานการณ์ให้มายูริ ฟัง เรื่องที่โทรศัพท์ไมโครเวฟของพวกเขานั้นเข้าใกล้คำว่าสมบูรณ์เเบบมากกว่า พวกSERNเเล้ว เเต่ในระหว่างที่พวกเขายังไม่รู้วิธีทำให้มันสมบูรณ์เเบบ การจะเรียกมันว่าเครื่อง "ส่งข้อความไปยังอดีต" มันยาวเกินไป โอคาเบะจึงได้ตั้งชื่อสุดสะเด่าทรวงให้ว่า..


" Nostalgia Drive!! "

เเต่ก็ไม่มีใครยอมรับในชื่อสุดเเสนจะเห่ยนี้ ทำให้ประเด็นเริ่มเปลี่ยนเป็นการตั้งชื่อให้กับเจ้าเครื่องนี้เเทน มากิเสะเลยตัดบทให้เรียกสั้นๆได้ใจความว่า " D-Mail " ซึ่งดาลุกับมายูริก็ยอมรับในชื่อที่จำได้ง่ายนี้ ทำให้โอคาเบะเถียงไม่ออก

เมื่อตั้งชื่อได้เเล้วก็ได้เวลาทดลองกันซะที คราวนี้โอคาเบะจะลองพิสูจน์เรื่องการส่งข้อความย้อนเวลาอีกครั้งว่าเวลาใน ตอนนี้จะออกมาตรงกับเวลาหลังการทดลองหรือไม่ เเต่มากิเสะที่กำลังบ่นเรื่องที่พวกโอคาเบะชอบเอากล้วยที่มายูริซื้อมาไปใช้ เธอก็เผลอเอาหัวโขกโต๊ะเข้าอย่างจัง ทำให้มายูริต้องเป็นคนโอ๋ให้เหมือนเด็กๆ

โอคาเบะได้สั่งให้ทั้ง 2คนเลิกเล่นเเละเตรียมตัวกันได้เเล้ว ว่าเเล้วเขาก็ใส่กล้วยเข้าไปที่ไมโครเวฟเเละตั้งเวลาไว้ 120วินาที

ในจังหวะที่ไมโครเวฟกำลังทพงานนี้เอง โอคาเบะก็ได้เปิดฝาไมโครเวฟออกทันทีเเละให้มากิเสะกดส่งเมล์ตามไปทันที ส่งผลให้เกิดกระเเสไฟฟ้าเเละเเรงสั่นสะเทือนเหมือนคราวก่อน


"มาแล้ว! มาเเล้วโว้ยยยย!!"


เเละมันก็เป็นผล เจลบาน่าได้หายกลับไปต่อติดที่หวีของมันอีกครั้ง พร้อมกับเมล์ที่โชว์บอกว่าเป็นวันที่ 28กรกฎาคมซึ่งเป็นช่วง 5วันก่อนพร้อมกับเวลา 13.20นาทีตรงกับเวลาเมื่อกี๊ สรุปว่าพวกเขาสามารถใช้ส่งข้อความย้อนหลังได้จริง เเต่ทว่าเมล์กลับเเยกกันเป็น 2เมล์ ทั้งๆที่มากิเสะส่งไปเเค่เมล์เดียว เเต่มากิเสะก็ไม่ไ่ด้บอกความหมายของข้อความภาษาอังกฤษที่เธอส่งไปว่ามันหมายถึงอะไร

ระหว่างที่พวกโอคาเบะได้ออกมาซื้อเเละคิดถึงข้อจำกัดของระยะเวลาในการ ย้อนกลับไปนั้น โอคาเบะก็เพิ่งนึกออกว่า "Okabe was an air head!" นั่นเป็นการหลอกด่าว่าเขาเป็นไอ้บ้าสมองกลวง เเต่สิ่งที่ทำให้เขากังวลยิ่งกว่าคืออาการหลอนเยลลี่สีเขียวที่เขาเห็นอยู่ ตรงหน้านี้ ถ้าเขาเกิดทดลองมากขึ้นไปกว่านี้ล่ะ? มันจะไม่ทำให้พวกเขากลายเป็นเพียงซากศพสีเขียวเหมือนกับพวกSERNงั้นเหรอ? โดยเฉพาะมายูริ เขาควรจะลากเธอมายุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วยงั้นเหรอ?


ระหว่างที่ออกมากลุ่มใจอยู่ข้างนอกคนเดียวเพื่อรอดาลุจ่ายเงิน เขาก็ได้พบไชนิ่งฟิงเกอร์โมเอกะที่มายืนจ่อส่งเมล์ตรงหน้าเขา เเต่วันนี้โมเอกะคงจะต้องผิดหวัง เพราะโอคาเบะไม่ได้เอาโทรศัพท์มาด้วย ทำให้เธอส่งเมล์ไปก็ไร้ความหมาย เเละเมื่อดาลุออกมาพบโมเอกะ เขาก็ได้แสดงอาการหื่นออกหน้าออกตาพร้อมกับขอจับมือเพื่อเป็นการทักทายที่ รู้จักกัน เเต่โมเอกะก็ไม่สนใจเเละเดินผ่านไปเงียบเหมือนไม่เห็นหัวซูเปอร์เเฮ็คเกอร์ เลย

พวกโอคาเบะได้มาเจอสุซุฮะอีกครั้งระหว่างที่กำลังกลับไปที่เเล็ป สุซุฮะมาเตือนว่าตอนนี้มิสเตอร์เบราน์กำลังโกรธมากเรื่องที่พวกโอคาเบะทำ อะไรสนั่นหวั่นไหวไปทั่วตึกอีกเเล้ว โอคาเบะเลยให้ดาลุล่วงหน้าไปก่อน เเละเขาจะไปคุยกับมิสเตอร์เบราน์เอง เเต่ประเด็นสำคัญของสุซุฮะคงจะเป็นเรื่องของมากิเสะ โอคาเบะเลยถามว่าเมื่อก่อนเคยมีเรื่องอะไรกันรึเปล่า เเต่สุซุฮะก็บอกว่า "ในอดีตน่ะ ไม่มีอะไรหรอก"

การคุยกันดีๆกับมิสเตอร์เบราน์นั้นไม่ราบรื่นนัก เพราะระหว่างที่โอคาเบะกำลังคุยอยู่ เเล็ปของพวกเขาที่อยู่ชั้นบนก็ได้เกิดการสั่นสะเทือนจนทำให้มิสเตอร์เบราน์ กินราเม็งไม่เป็นสุขอีกเเล้ว


การสั่นสะเทือนเมื่อกี๊นั้นเป็นการทดลองของมากิเสะเเละเธอก็ได้เขียน ถึงทฤษฐีเรื่องเวลาในครั้งนี้ออกมา ซึ่งการใช้เวลา 120วินาทีนั้นจะเท่ากับการย้อนไป 5วัน ส่วนข้อความนั้นก็จะจำกัดที่36ตัวอักษรสำหรับภาษาอังกฤษเเละ18ตัวอีก ษรสำหรับญี่ปุ่น

ยังไงก็ตาม การที่พวกเขาทำสำเร็จมาได้ถึงขั้นนี้ ทำให้โอคาเบะหลงระเริงเเละบอกว่าพวกเขาสามารถสร้างไทม์เเมชชีนเครื่องเเรก ของโลกได้เเล้ว ถึงดาลุจะขัดว่าSERNสร้างไปก่อนเเล้ว เเต่มายูริก็ยังยินดีที่โอคาเบะทำสำเร็จด้วยรอยยิ้มอันสดใส ทำให้โอคาเบะยิ้มออกที่มีคนเข้าใจเขา เเต่นั่นก็ยิ่งทำให้เขาลำบากใจกับการตัดสินใจหลังจากนี้มากขึ้น

ในเวลาต่อมา โอคาเบะพบว่าตัวเขาล่องลอยอยู่กลางอวกาศเเละถูกเเบล็คโฮลดูดเข้าไปเสียงๆ หนึ่งได้บอกเขาว่าที่นี่คือสถานที่ที่เปลี่ยนเเปลงมิติเเละช่วงเวลาเสียง นั้นพูดถึงช่วงเวลาของอวกาศที่เเผ่ขยายออกไป เเต่โอคาเบะก็ไม่อาจเข้าใจความหมายนั้นได้


"ไม่อาจย้อนกลับไปได้.. ไร้ซึ้งที่สิ้นสุด.. เเม้ว่าเวลาจะเดินไปอย่างไร้จุดจบ เเต่ตัวตนนั้นก็จะจบสิ้นลง
มองไปข้างหน้าสิ.. ถึงเเล้วล่ะ.. ไม่อาจกลับไปได้อีกเเล้ว "



วันที่ 3สิงหาคม

โอคาเบะตื่นขึ้นเพราะว่าไชนิ่งฟิงเกอร์ได้ส่งเมล์มาก่อกวนเขาอยู่ เหมือนปกติเเต่โอคาเบะก็ต้องรีบลุกอกมาจากโซฟาเมื่อพบข้อความว่าเธอกำลัง ขึ้นมาหาเเล้ว เเละเมื่อเปิดประตูออกไปก็พบว่าโมเอกะมายืนรออยุ่หน้าประตูเเล้ว เเต่ทั้งๆที่ยืนอยู่ตรงหน้าใกล้กันเเค่นี้ โมเอกะก็ยังไม่ไว้ลายส่งข้อความมาไม่เลิกจนโอคาเบะเหลืออด โมเอกะจึงบอกตามตรงว่าเธออยากเห็นIBN5100

โอคาเบะยอมให้โมเอกะเข้ามาดูIBN5100 เพื่อที่เสร็จเรื่องเเล้วเธอจะได้กลับไปซะที เเต่โมเอกะยังคงส่งข้อความไปหาโอคาเบะที่ยืนอยุ่ข้างหลังหลังจากที่เธอถ่าย รูปเก็บไว้เเล้วว่าเธออยากขอยืมเจ้าเครื่องคอมนี้ เเน่นอนว่าคอมของใคร ของใครก็หวง โอคาเบะไม่ยอมให้ยืมง่ายๆ
เเต่เเทนที่จะเก็บเรื่องการย้อนเวลาไว้เป็นความลับ เมื่อดาลุกลับมาได้จังหวะเขาก็พูดเรื่องการส่งข้อความกลับไปในอดีตซะเต็มที่ ทำให้โมเอกะสนใจมากโอคาเบะจึงพยายามจะเนียนต่อว่าไม่มีอะไร เเต่เขาก็ต้องเซ็งอย่างเเรงเมื่อ 2สาวกลับมาเเละพูดถึงเรื่องนี้ไม่หยุดปากอีก


  
ด้วยเหตุนี้ทำให้โมเอกะส่งเมล์ไปหาดอคาเบะอีกครั้ง เเต่เมล์ครั้งนี้เเปลกไปจากเดิม เพราะมันเป็นเมล์ที่เขียนด้วยข้อความสั้นๆว่า "หรือว่านั่นคือ FB?"  FBที่ว่าคืออะไร คงไม่ใช่ Face Book เเน่ๆ เเต่โอคาเบะก็อึ้งไปซักพักก่อนที่เขาจะทำท่าเหมือนจะรู้เรื่อง เเละได้ตัดสินใจเเต่งตั้งให้โมเอกะเป็นสมาชิกหมายเลข5 นับเเต่บัดนี้!


" FB?....... เข้าใจเเล้ว จะบอกให้ฟังทุกอย่างเลยละกัน คงต้องบอกความลับให้อย่างช่วยไม่ได้เเหละนะ
คิริว โมเอกะ ตั้งเเต่วันนี้เธอคือสมาชิกเเล็ปหมายเลข 005!! "

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น