

การเเก้ไขเส้นทางของโลกยังคงดำเนินต่อไป
ในคราวนี้โอคาเบะได้มาบอกกับลูกะตรงๆว่าที่จริงเเล้วเธอนั้นเป็นผู้ชาย
เเต่คำพูดที่เหมือนการล้อเล่นอันรุนเเรงนี้ก็ยังคงทำให้ลูกะเสียใจเเละ
ร้องไห้ออกมาอีกครั้ง


เมื่อกลับมาที่เเล็ป
โอคาเบะถูกมายูริโมโหใส่ เพราะเธอได้ยินเรื่องทั้งหมดจากลูกะเเล้ว
มากิเสะที่อยู่ข้างๆจึงมาพาลใส่ด้วยในฐานะที่คอยต้องปกป้องจิตใจสาวน้อยคน
อื่นๆไม่ให้ถูกโอคาเบะย่ำยี
โอคาเบะจึงต้องพามากิเสะไปคุยกันตามลำพังเพื่อเล่าความจริงทั้งหมดอีกครั้ง
เเต่ไม่นานลูกะก็ได้ส่งเมล์ให้โอคาเบะไปหาที่ศาลเจ้า
ลูกะบอกว่าเธอเชื่อโอคาเบะพูดเเละจะกลับไปเป็นผู้ชายอีกครั้ง
เเต่ก่อนหน้านั้น เธออยากให้โอคาเบะมาเป็นเเฟนกับเธอซักครั้ง
ถึงลูกะจะเขินอายเหมือนเเต่ก่อน
เเต่นี่ก็เป็นการรวบรวมความกล้าของเธอออกมาจริงๆ
เพราะที่จริงเเล้วเธอชอบโอคาเบะมาตั้งนานเเล้วโอคาเบะที่ไม่มีทางเลือกจึง
ต้องยอมตกลงด้วย เเต่ลูกะก็ยังร้องไห้ออกมาอีกครั้ง
เเต่คราวนี้เป็นน้ำตาเเห่งความปิติยินดีเเทน

เเต่ด้วยความอ่อนด้อยประสบการณ์
โอคาเบะจึงมานั่งปรึกษากับมากิเสะที่ร้านเมย์ควีน
เเต่กลายเป็นว่ามากิเสะเป็นห่วงจนออกนอกหน้าเกินไปจนทำให้ทะเลาะกันซะนี่
ดาลุที่อยู่โต๊ะข้างๆจึงอาสาที่จะช่วยเอง


เเต่ประสบการณ์เดทในเกมจีบสาวของดาลุคงช่วยอะไรไม่ได้เเน่
โอคาเบะจึงปฎิเสธอย่างไม่ใยดีเเละลองหาข้อมูลดูเอง
เเต่เขากลับความหรูเลิศของสถานที่เดทตามร้านอาหารดังๆมากมายจนรู้สึกว่า
อย่างเขาคงไม่ไหวเเน่ๆ เเต่มากิเสะกับโอคาเบะก็ยังคงทะเลาะกันอีกครั้ง
เพราะทั้งคู่ไม่เคยเดทกับใครเหมือนกัน
มากิเสะจึงต้องไปหาหนังสือคู่มือมาช่วยเเนะนำเพื่อให้รอดพ้นการเดทของคู่รัก
จำเป็นนี้ไปได้ด้วยดี


ในวันต่อมา
มากิเสะได้นำชุดสูทมาให้โอคาเบะเปลี่ยนเพื่อให้ดูดีขึ้น
เมื่อเรียบร้อยเเล้วโอคาเบะก็ได้ไปที่นัดพบ
ไม่นานนักลูกะก็ตามมาในชุดของสาวน้อยน่ารักทั่วไป
เเต่ความน่ารักของลูกะก็ทำโอคาเบะหวั่นไหวไปเช่นกัน


เเต่การเดทครั้งนี้
พวกมากิเสะก็วางเเผนที่จะคอยตามดูโอคาเบะอยู่เเล้ว
เเต่กลายเป็นว่าโอคาเบะที่ตื่นเต้นจนเกินไปก็เเสดงอาการเงอะๆงะๆออกมาอย่าง
เห็นได้ชัดเมื่อนึกถึงคำเเนะนำที่ได้รับมา
เเถมโอคาเบะยังต้องให้คุณเมดที่เเจกทิชชู่อยู่ข้างทางช่วยพยุงขึ้นมาจากการ
ช่วยปกป้องลูกะจากรถที่วิ่งผ่านไปมาด้วย


ทั้งคู่ได้มาหยุดลงที่ร้านอาหารเเห่งหนึ่ง
บทสนทนาเป็นไปอย่างจืดชืดเเละจบลงอย่างรวดเร็ว
ลูกะคิดว่าโอคาเบะคงจะฝืนใจที่มากับเธอวันนี้
เเต่โอคาเบะก็รีบปฎิเสธว่าไม่ใช่อย่างงั้น
เเละรีบพาลูกะไปเดินเที่ยวในเมืองต่ออย่างรวดเร็ว
ในตอนนั้นเองที่มายูริกำลังทำงานเเจกใบปลิวอยู่ได้เห็นทั้งคู่กำลังไปไหน
ด้วยกัน


ลูกะได้พูดถึงตอนที่ได้เจอกับโอคาเบะครั้ง
เเรก
ในตอนนั้นมีพวกตากล้องที่ชอบถ่ายสาวๆคอสเพลย์มารุมถ่ายรูปเขาในชุดมิโกะ
ซึ่งลูกะก็กลัวเเละไม่ชอบเหมือนกัน เพราะที่จริงเเล้วเขาก็เป็นผู้ชาย
เเต่ในตอนนั้นโอคาเบะก็มาช่วยเขาไว้โดยไม่สนใจว่าลูกะจะเป็นเพศไหน
"จะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิงก็ไม่เกี่ยวกัน เรื่องแบบนั้นน่ะจะเป็นยังไงก็ช่างมันเถอะ!"


ลูกะยังคงจำถ้อยคำเเละเหตุการณ์ในวันนั้น
ได้ดี เเต่เมื่อลองคิดดูดีๆ
โอคาเบะรู่สึกได้ว่านั่นเป็นความทรงจำของลูกะในตอนที่เป็นผู้ชาย
ทั้งๆที่ตอนนี้เธอเป็นผู้หญิงอยู่
เเต่ลูกะเองก็รุ้สึกเเปลกใจที่เธอพูดอะไรออกไป
โอคาเบะจึงคิดถึงกรณีของเฟริสที่จำเรื่องของตัวเองได้เช่นกัน

ตกเย็น โอคาเบะก็ได้มาส่งลูกะที่ศาลเจ้า
ลูกะบอกว่าเธอดีใจจริงๆที่โอคาเบะมาเป็นเเฟนให้เธอในวันนี้
เเต่เธอก็ยังร้องไห้ออกมาเเละให้กระดาษที่มีหมายเลขเพจเจอร์ของเเม่เพื่อจะ
ได้ส่งเมล์กลับไปได้


โอคาเบะได้กลับมานั่งซึมกระทือที่เเล็ป
ระหว่างที่พวกมากิเสะเตรียมตัวจะส่งเมล์เพื่อบอกให้เเม่ของลูกะกินผักกับ
เนื้อเพืื่อลูกที่จะเกิดมานั้น
มายูริก็ได้กลับมาบอกว่าวันนี้เธอเห็นลูกะเดทกับผู้ชายที่เเต่งตัวท่าทาง
เป็นสุภาพบุรุษดี ดาลุจึงบอกว่านั่นคือโอคาเบะ เเต่มายูริก็ไม่เชื่อ
เพราะเธอคิดว่าเขาคนนั้นดูเเตกต่างจากโอคาเบะ
โอคาเบะจึงคิดได้ว่าบุคลิกเเบบนั้นไม่ใช่ตัวเขา
เขาจึงได้ไปหาลูกะที่ศาลเจ้าอีกครั้ง


โอคาเบะกลับมาในชุดนักวิทยาศาสตร์เหมือน
ปกติ เขาได้พูดกับลูกะในฐานะ โฮวอิน เคียวม่ะ เหมือนที่ลูกะรู้จัก
เเละโอคาเบะก็คิดว่าลูกะก็คือลูกะเหมือนกัน ไม่เกี่ยวว่าจะเป็นเพศไหน
ทำให้ลูกะรุ้สึกดีใจมากที่โอคาเบะแสดงตัวตนออกมาได้เหมือนปกติ
เเละในฐานะศิษย์ อาจารย์ โอคาเบะก็จะช่วยดูลูกะฝึกหวดดาบด้วย
เเละนี่คือบรรยากาศเดิมอันแสนอบอุ่นที่สองคนนี้มีให้กัน


ไม่กี่ชั่วโมงต่อมา
ลูกะได้บอกว่าเธอเป็นคนทำ IBN5100 พังตอนที่ทำความสะอาดห้องเก็บของ
เเต่ถึงอย่างงั้นเธอก็อยากจะให้โอคาเบะช่วยมายูริให้ได้
เเต่ถึงอย่างงั้นเธอก็เข้าไปซบหลังโอคาเบะเเละบอกว่าีท่จริงเเล้วเธอไม่อยาก
ย้อนกลับไป
เพราะถ้าย้อนกลับไปเเล้วความทรงจำของเธอที่มีให้โอคาเบะจะหายไปหมด
รวมถึงความทรงจำดีๆที่เธอได้เดทกับโอคาเบะในวันนี้ด้วย
เเต่โอคาเบะก็ต้องจำใจทำอย่างเลี่ยงไม่ได้ เขาจึงพยายามพูดให้ลูกะสบายใจ
"ถ้ากลับไปเป็นผู้ชายเเล้ว สำหรับฉัน ลูกะโกะก็ยังเป็นลูกะโกะอยู่ดี ไม่เปลี่ยนเเปลงเป็นอย่างอื่นแน่!"
"นั่นสินะ.. จะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง เรื่องแบบนั้นจะเป็นยังไงก็ช่าง สินะคะ"

"ถึงจะเพียงเล็กน้อย เเต่ช่วยจดจำฉันไว้ด้วยนะคะ.. ในตอนที่ฉันเป็นผู้หญิงนี้น่ะ"
"ชั้นจะไม่ลืมเด็ดขาดเลย"


"นั่นสินะ.. จะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง เรื่องแบบนั้นจะเป็นยังไงก็ช่าง สินะคะ"

"ถึงจะเพียงเล็กน้อย เเต่ช่วยจดจำฉันไว้ด้วยนะคะ.. ในตอนที่ฉันเป็นผู้หญิงนี้น่ะ"
"ชั้นจะไม่ลืมเด็ดขาดเลย"


ช่วงเวลาได้เปลี่ยนเเปลงอีกครั้ง
โอคาเบะรู้สึกตัวว่าเขาอยู่ที่ศาลเจ้าหลังจากที่เขาส่ง Dเมล์ไป
โอคาเบะได้เจอลูกะที่อยู่เเถวนั้นพอดี เขาจึงถามว่าลูกะชอบเขารึเปล่า
ลูกะอ้ำอึ้งไปเล็กน้อย เเต่ก็บอกเพียงว่าเขานับถือในตัวโอคาเบะ
"เเต่มันก็เป็นผู้ชาย"
ในที่สุดเส้นทางของลูกะก็ถูกเเก้ไขให้เป็นดังเดิมเเล้ว เเต่ก็ใช่ว่าทุกอย่างจะจบ
ยังเหลืออีกหนึ่งเส้นทางที่โอคาเบะจะต้องเเก้ไข เเละนี่อาจจะเป็นเส้นทางที่ยากลำบากที่สุดก็เป็นได้

"ยังเหลืออยู่อีกเมล์หนึ่ง"
โปรดติดตามชมตอนต่อไป
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น