- Million Live! Episode 10 -
เด็กสาวผู้หลงลืมความฝันอันเจิดจรัสในวัยเยาว์
ได้ตัดสินใจกลับมาโบยบินอีกครั้งพร้อมกับผองเพื่อนในตอนนี้
เรื่องราวของเหล่าไอดอลรุ่นใหม่ ได้ดำเนินมาถึงช่วงไคลแม็กซ์แรกแล้ว!!
เวทีในงานโรงเรียนของพวกมิไรได้จบลง
ในขณะเดียวกัน ชิซุกะยังคงยืนกรานที่จะไม่กลับไปบนเวที
เพราะเวลาที่ชิซุกะจะเป็นไอดอลกำลังจะหมดลงตามที่ได้สัญญาไว้กับพ่อ
ทำให้ชิซุกะบอกว่าเธอไม่มีเวลามาว่างเล่นสนุกเหมือนมิไรอีกแล้ว
เมื่อเห็นว่าชิซุกะเองก็ยังคงคำนึงถึงเพื่อนอย่างมิไรอยู่
ทำให้โคโนมิบอกว่ามิไรอาจจะไม่คิดแบบนั้นก็ได้
เพราะมิไรเคยบอกว่าสำหรับเธอแล้วชิซุกะนั้นเป็นไอดอลระดับมืออาชีพ
แทนที่เธอที่เป็นมือใหม่จะรับเงินเดือนจากการแสดงคราวก่อนไว้
มิไรก็ได้เอาไปฝากไว้ให้ชิซุกะที่สำนักงานแทน
ชิซุกะได้นึกออกถึงซองจดหมายที่มิไรได้ติดไว้ที่สำนักงาน
ซึ่งโคโนมิเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมมิไรถึงทำแบบนั้น
ทั้งที่ถ้าอยากจะคืนดีกันก็มีวิธีอื่นอีกเยอะแยะแท้ๆ
แต่มิไรก็เป็นเด็กที่มักจะทำอะไรที่เหนือความคาดหมายอยู่เสมอ
ซึ่งมิไรในตอนนี้กำลังยืนฟังเสียงอังกอร์ของผู้ชมที่แซ่ซ้องไปทั่วห้องอยู่
เนื่องจากอันนะได้ปิดสวิตซ์จนสลบกลางอากาศไปแล้ว
ทำให้เซริกะต้องขอให้มิไรแสดงต่อในช่วงอังกอร์แทน
แต่มิไรไม่รู้ว่า "การอังกอร์" คืออะไร เซริกะจึงต้องอธิบายให้ฟัง
เมื่อมิไรเข้าใจแล้ว เธอก็รู้สึกก็ดีใจที่จะได้ร้องเพลงต่ออีกครั้ง
" ขอบคุณสำหรับการอังกอร์ของทุกคนนะคะ!
อันนะทำให้เวทีสนุกกันได้สุดๆ เซริกะก็คอยช่วยเหลืออยู่ข้างหลัง
และเพราะเสียงเชียร์ของทุกคน ทำให้ฉันร้องเพลงได้อย่างเต็มที่ค่ะ "
" ไมค์ที่ฉันจะได้อังกอร์ในครั้งสุดท้ายนี้
ไม่ว่ายังไง ฉันก็อยากจะให้ได้รับไว้... "
" ให้กับไอดอลอันดับหนึ่งของฉัน... ชิซุกะจัง "
ชิซุกะได้นึกถึงอดีต ในตอนที่เธอเคยร่วมเวทีกับเหล่ารุ่นพี่ 765โปร
ในตอนนั้นชิซุกะได้พยายามเป็นอย่างมาก แม้แต่ตอนก่อนขึ้นแสดง
เธอก็ยังคงพยายามทบทวนสเต็ปการเต้นอยู่
จนกระทั่ง ฮารุกะ ได้มาเห็นและเอ่ยคำชม
ชิซุกะจึงบอกว่าเธอไม่ค่อยเก่งเรื่องเต้นเท่าไหร่
แต่เธอดีใจมากที่จะได้ขึ้นเวทีแสดงร่วมกับเหล่ารุ่นพี่765โปร
ทำให้ชิซุกะอยากจะทำให้ดีที่สุด
ฮารุกะที่ได้ยินอย่างนั้นจึงบอกว่าถ้าชิซุกะมีความสามารถแบบนั้น
จะต้องไม่เป็นไรแน่นอน แต่ชิซุกะก็ไม่เข้าใจว่าความสามารถที่ว่าคืออะไร
แต่ไม่ทันที่จะได้อธิบาย ฮารุกะก็ต้องไปเตรียมตัวก่อนแล้ว
และฮารุกะก็บอกว่าจะคอยเป็นกำลังใจให้ชิซุกะด้วย
ชิซุกะได้คุยกับโปรดิวเซอร์ต่อ ซึ่งชิซุกะบอกว่าไม่มีใครมาเชียร์เธอหรอก
เพราะทั้งพ่อและแม่ของเธอต่างก็ไม่ชอบการเป็นไอดอล
และแฟนคลับของเธอก็ไม่มีซักคน โปรดิวเซอร์จึงบอกว่าชิซุกะมีแฟนคลับอยู่แล้วนี่นา
เพราะมีโปรดิวเซอร์อย่างเขาที่เป็นแฟนคลับของชิซุกะอยู่ที่นี่ด้วยคนหนึ่ง
และเขาจะคอยเป็นกำลังใจให้เสมอ เพราะงั้นจึงขอให้ชิซุกะพยายามให้เต็มที่
จากคำพูดของโปรดิวเซอร์ ทำให้ชิซุกะเลิกเป็นกังวลกับเรื่องอื่นได้
แต่กลายเป็นว่าชิซุกะมาคิดมากเรื่องโปรดิวเซอร์เป็นเเฟนคลับจริงๆรึเปล่าซะนี่
ในระหว่างนั้นเอง ฮารุกะที่เตรียมขึ้นแสดง ก็ได้บอกกับ จิฮายะ ว่า
เวลาปกติแล้วพวกเธอนั้นเป็นเพียงแค่เด็กสาวธรรมดา
แต่หากมีแฟนๆที่คอยเป็นกำลังใจให้แล้ว เมื่อนั้นพวกเธอก็จะกลายเป็น ไอดอล
ซึ่งฮารุกะได้รู้สึกถึงเรื่องนี้ หลังจากที่ได้เห็นรอยยิ้มของชิซุกะในตอนนี้
ที่มีโปรดิวเซอร์คอยเป็นกำลังใจให้อยุ่
เวลาปัจจุบัน ชิซุกะรู้สึกตัวแล้วว่าเธอควรจะกลับไปยังเวที
โคโนมิจึงบอกให้ชิซุกะรีบไป โดยเธอจะจัดการร้านให้เอง
ชิซุกะจึงรีบวิ่งไปหาพวกมิไรที่เวทีทันที
" ความฝันที่วาดขึ้นมาตั้งแต่ครั้งวัยเยาว์ "
" ความรีบร้อนทำให้ฉันต้องหยุดชะงักครั้งแล้วครั้งเล่า
แต่ถึงอย่างนั้น ฉันจะต้องวิ่งไล่ตามวันพรุ่งนี้ได้ทันอย่างแน่นอน "
" เพราะฉันอยากจะเข้าใกล้มันให้ได้มากกว่าเมื่อวานหรือวันนี้ "
" ในตอนนี้เเหละ ที่ฉันต้องร้องเพลงเพื่อตัวของฉันเอง
เพราะว่าฉันไม่อยากจะเสียใจทีหลัง
ที่ปล่อยให้ความฝันจบลงไปแบบนี้
ฉันจะมุ่งหน้าต่อไปยังวันพรุ่งนี้
และเปิดประตูบานนั้นออก "
" ไปสู่เวทีต่อไป! "
ในที่สุดมิไรกับชิซุกะก็ได้กลับมาพบกันอีกครั้ง
มิไรได้แกล้งทำท่างอนเล็กน้อยที่ชิซุกะมาสาย แต่เธอก็ได้ส่งไมค์ต่อให้กับคนที่คู่ควร
ชิซุกะได้รับไมค์เอาไว้และนึกถึงสิ่งที่เธออยากจะเป็นและอยากจะทำ
ชิซุกะอยากจะเป็นไอดอล ชิซุกะอยากจะร้องเพลงบนเวที
และตอนนี้ ชิซุกะจะได้ทำสิ่งนั้นจริงๆซะทีแล้ว
" ไอดอล! โมกามิ ชิซุกะ
จะขอร้องเพลงล่ะนะคะ! "
.
.
.
.
.
และแล้วเรื่องราวทุกอย่างก็จบลงด้วยดี
ในตอนนี้ชิซุกะกับมิไรได้กลับมาพูดคุยกันเหมือนปกติแล้ว
ซึ่งทั้งคู่ก็ได้คุยกันเรื่องการแสดงเมื่อกี้ ที่อันนะกลายเป็นผู้ชนะเลิศไปซะอย่างนั้น
ในระหว่างที่กำลังช่วยเก็บกวาดเวที
ชิซุกะก็ได้ตัดสินใจมอบสิ่งหนึ่งให้กับมิไร
ซึ่งนั่นคือจดหมายจากความรู้สึกของชิซุกะ
ที่เธอตั้งใจเขียนเพื่อแสดงความยินดีกับมิไรที่ได้เดบิวท์
" ขอบคุณที่ทำเพื่อฉันในคอนเสิร์ตก่อนหน้านี้นะ
แล้วก็ ยินดีที่ได้เดบิวท์ด้วยนะ "
" ดีใจจังเลย! "
ไม่ทันที่ชิซุกะจะได้พูดจบ มิไรก็รีบคว้าจดหมายมาและแกะทันที
ทำให้ชิซุกะรู้สึกเขินอายที่มิไรมาอ่านออกเสียงต่อหน้าแบบนี้
หลังจากนี้จะไม่มีการปิดบังอะไรกันอีกแล้ว
ชิซุกะจึงได้บอกมิไรไปตรงๆด้วยว่าสำหรับเธอแล้ว
ชิซุกะคิดว่ามิไรเป็นคู่แข่งของเธอ
มิไรจึงโวยวายว่าเป็นเธอคู่แข่งอะไรกัน
ซึ่งชิซุกะก็คิดไว้แล้วว่าอย่างมิไรต้องพูดแบบนี้
เพราะอย่างมิไรคงไม่มีทางคิดเรื่องการเป็นคู่แข่งกันแน่นอน
แต่ถึงอย่างนั้น ชิซุกะก็เชื่อมั่นในตัวมิไร
ว่าซักวันพวกเธอจะต้องได้มายืนอยู่ในจุดเดียวกันแน่นอน
" คิดไว้แล้วล่ะ ว่าต้องพูดแบบนี้
แต่ฉันเชื่อมากกว่าใครนะ ว่ามิไรจะต้องมายืนอยู่ในฝั่งนี้ได้แน่นอน
ด้วยการเป็นไอดอลที่มุ่งหน้าสู่จุดสูงสุด
แล้วฉันจะรอนะ มิไร "
ด้วยการเป็นไอดอลที่มุ่งหน้าสู่จุดสูงสุด
แล้วฉันจะรอนะ มิไร "
เด็กสาวทั้งสองที่มีความฝันเดียวกันแต่ยืนอยู่คนละฟากฝั่งของเวที
ได้ก้าวเดินไปด้วยกัน โดยหวังว่าจะได้ยืนอยู่บนเวทีเดียวกันซักวัน
เวทีในอนาคตที่พวกเธอจะมุ่งหน้าต่อไปหลังจากนี้
จะเป็นเวทีของพวกเธออย่างแท้จริงแล้ว
จะเป็นเวทีของพวกเธออย่างแท้จริงแล้ว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น