ในปี2036
โลกได้ตกอยู่ภายใต้การปกครองขององค์กรณ์SERN
ผู้คนต่างถูกกดขี่ข่มเหงเเละถูกเเย่งชิงอิสระภาพ
ใครขัดขืนก็จะจบชีวิตลงเดี๋ยวนั้น
เป็นการใช้ชีวิตอยู่เหมือนกับเป็นคนที่ตายไปเเล้ว
หนึ่งในกลุ่มผู้ต่อต้านที่เหลือรอดมาได้ ได้ใช้ไทม์แมชชีนที่พ่อของตนสร้าง
ย้อนเวลากลับมายังอดีตเพื่อเปลี่ยนเเปลงอนาคต
เพื่อที่โลกจะได้หลุดพ้นจากความชั่วร้ายขององค์กรณ์SERN
สุซุฮะได้เล่าว่า SERN
สร้างไทม์เเมชชีนจนมันสามารถเเทรกเเซงช่วงเวลาหรือมิติที่สี่ได้
เเละผู้ที่ช่วยทำให้มันเสร็จสมบูรณ์ก็คือ มากิเสะ ผู้ที่ถูกเรียกว่า
พระเเม่เเห่งไทม์เเมชชีนใน อนาคตนั่นเอง
ส่วนโอคาเบะในอนาคตนั้นเป็นผู้ต่อต้านที่มีชื่อเสียงโด่งดังมากทีเดียว
เเต่สุดท้ายทั้งโอคาเบะทั้งมากิเสะก็ได้ตายในปี2036ทั้งคู่
เเละสุซุฮะยังบอกต่อว่าSERNได้ใช้ระบบเครือข่ายของพวกเขาตรวจสอบเรื่องไทม์
เเมชชีนได้
ซึ่งในปีนี้เองก็เกิดเรื่องขึ้นจากDเมล์เเละโทรศัพท์ไมโครเวฟของโอคาเบะ
เเต่ถ้าเธอลบข้อมูลหลักของSERNได้
SERNก็จะไม่มีข้อมูลในการสร้างไทม์เเมชชีน เเละทำให้อนาตเปลี่ยนไป
เเละหน้าคือของเธอที่่เหลืออยู่คือการกลับไปยังปี1975 เพื่อตามหา IBN5100
ที่SERNได้นำมาใช้เป็นโค้ดหลักของตน
เเต่สุซุฮะกลับพบว่าไทม์เเมชชีนของเธอไม่ทำงานซะเเล้ว
ระหว่างที่กำลังสงสัยอยู่นั้น
ตำรวจที่เห็นเชือกท่าทางมีพิรุธที่เเขวนอยู่ข้างล่างก็ได้ขึ้นมาดูสถานการณ์
โอคาเบะจึงอาสาเป็นตัวล่อให้ ส่วนมากิเสะก็พาสุซุฮะหนี
ถึงเเม้ในอนาคตพวกเธออาจจะเป็นศัตรูกัน
เเต่ในตอนนี้พวกเธอก็เป็นพวกพ้องสมาชิกเเล็ปเดียวกัน เมื่อหนีพ้นเเล้ว
สุซุฮะจึงคิดว่าไทม์เเมชชีนมีปัญหาเรื่องการคำนวนพิกัด
ซึ่งน่าจะเกิดจากเหตุการณ์ที่มีฝนตกหนักเมื่อหลายวันก่อน
ทำให้โอคาเบะนึกขึ้นได้ว่าในวันนั้นเป็นวันที่เขาได้ใช้ Dเมล์
หยุดสุซุฮะเอาไว้ไม้ให้ออกไปจากเมืองนี้ เป็นความผิดของเขาเอง
ถึงจะย้อนเวลากลับไปตอนนี้ มันก็เกินขีดจำกัด 45ช.ม.เเล้ว
มายูริเเละดาลุได้มาเจอพวกโอคาเบะพอดี
ทั้งๆที่บอกให้กลับบ้านไป เเต่มายูริก็ยังอยากจัดงานเลี้ยงกับทุกคนอยู่ดี
พวกโอคาเบะจึงได้ขอให้มายูริเข้าใจว่าพวกเขากำลังจะทำอะไรบางอย่าง
มายูริจึงบอกโอคาเบะด้วยความเป็นห่วงว่าอย่าให้เขาทำอะไรที่มันอันตราย
เมื่อโอคาเบะรับปากเเละเห็นรอยยิ้มของมายูริที่กำลังโบกมือลาเขา
ทำให้เขารู้สึกตัวว่าเวลาเเห่งฝันร้ายมันกำลังจะเริ่มขึ้นอีกเเล้ว
เพื่อที่จะช่วยทั้งมายูริเเละโลก คงมีเเต่ต้องซ่อมไทม์เเมชชีนให้ได้เเล้ว
มากิเสะได้ตั้งเวลาให้กลับไปในช่วงที่สร้าง
ไทม์เเมชชีนเสร็จ ซึ่งก็คือ5ช.ม.ก่อนหน้านี้
เเละจากตอนนั้นให้ใช้ข้อเวลาจำกัด48ช.ม.เพื่อย้อนกลับไปอีกครั้งจนถึงวัน
ที่11เวลาบ่ายสองโมง ทำให้พวกเขายืดเวลาไปได้อีกสองวัน
เมื่อเข้าใจเเผนการเเล้ว โอคาเบะก็ได้เตรียมย้อนเวลาไปทันที
"นี่ไม่ใช่การทำเพื่อช่วยเหลือโลกหรอก เเต่เป็นภารกิจเพื่อช่วยมายูริต่างหาก"
กลับสู่วันที่ 11สิงหาคม
โอคาเบะได้บอกให้พวกมากิเสะรู้เรื่องไทม์เเมชชีนเเละพาไปดูของจริงพร้อมกับ
สุซุฮะเพื่อหาทางซ่อมให้ได้ภายในสองวัน
เพราะว่าสุซุฮะไม่ได้เป็นคนสร้างเลยไม่รู้วิธีซ่อม
เเต่ดาลุที่น่าจะรู้เรื่องกลไกคอมพิวเตอร์ดีน่าจะซ่อมได้
ดาลุเห็นโอคาเบะขอร้องชนิดว่ายอมทำตามทุกอย่าง
เขาจึงยินดีที่จะหาทางซ่อมให้ ส่วนมากิเสะ โอคาเบะได้ขอให้เธอสร้าง Time
Leap Machine ให้เสร็จ เพราะในช่วงเวลานี้มันยังไม่เสร็จสมบูรณ์
ถ้าเกิดอะไรขึ้น เขาจะย้อนกลับไปเเก้ไขอะไรไม่ได้เเล้ว
ส่วนมายูริยังคงเป็นห่วงคนอื่นด้วยใจจริง
เเม้ว่าสุซุฮะย้อนเวลากลับมาเพื่อกู้ชาติ
เเต่อีกส่วนนึงเธอก็อยากเจอพ่อของเธอเหมือนกัน
มายูริจึงคิดจะช่วยตามหาเต็มที่โดยการถ่ายรูปเข็มกลัดที่สุซุฮะพกติดตัวไว้
เสมอ บาเรล ไตเตอร์ เป็นโค้ดเนม ส่วน อามาเนะ ก็เป็นนามสกุลของเเม่
ทำให้เธอมีเพียงเข็มกลัดอันเล็กๆนี้เท่านั้นที่จะทำให้เธอหาพ่อเจอได้
สุซุฮะได้มาคุยกับดาลุหลังจากที่ทุกคนเเยก
ย้ายไปเเล้ว ดาลุเห็นว่าระบบไทม์เเมชชีนนี้คล้ายๆกับโทรศัพท์ไมโครเวฟ
ถึงจะไม่มั่นใจ เเต่ก็อาจจะซ่อมได้ ดาลุได้ชวนสุซุฮะคุยเรื่องพ่อของเธอ
เเต่สุซุฮะ็บอกว่าเธอไม่เคยเจอพ่อเลย
เเต่พ่อของเธอก็ไม่ได้อยู่องค์กรSERNเเละเป็นคนสร้างไทม์เเมชชีนนี้ขึ้นมา
เพื่อเปลี่ยนเเปลงอนาคต
เเละดาลุก็รู้สึกผิดขึ้นมาเล้กน้อยที่เขาชวนคุยเรื่องนี้จนคนที่ดูเข้มเเข็
งอย่างสุซุฮะร้องไห้ออกมา เขาคงต้องรับผิดชอบด้วยการซ่อมมันให้ได้ซะเเล้ว
ตกดึก
สุซุฮะได้มาหาพวกโอคาเบะที่เเล็ปโดยนำ Divergence Meter
ที่เป็นตัวบอกช่วงเวลามาด้วย
เธอได้บอกว่าโอกาสเพียง1%ที่จะทำให้ตัวเลขเปลี่ยนไปนี้
คงมีเเต่ต้องพึ่งพลัง Reading Steiner ของโอคาเบะจริงๆ
เเต่ในอนาคตนั้นเธอก็ไม่เคยเจอโอคาเบะเหมือนกัน
โอคาเบะจึงคิดว่าตัวเขาที่หาทางช่วยมายูรินั้นความจริงไม่สมควรมีชีวิตอยู่
จนถึงตอนนั้น เเต่สุซุฮะก็บอกว่าไม่ใช่อย่างงั้น
เพราะโอคาเบะนั้นเป็นยอดคนที่ใช้ความกล้าหาญเข้าเผชิญหน้าศัตรูโดยคิดช่วย
โลกจากใจจริง
วันที่12
โอคาเบะกับสุซุฮะได้นำเข็มกลัดไปเดินร่อนตามที่ต่างๆในอกิบะเพื่อหาคนที่น่า
จะพอรู้เรื่องหรือเจ้าของบ้าง เเต่วันนี้ไม่รู้วันนี้เป็นอะไรกัน
ทั้งคนทั้งเเมว ส่ายหน้าไม่รู้เรื่องกันทั้งวัน
จนกระทั้งพวกโอคาเบะได้มาพบกับฝรั่งจ๋าคนหนึ่งทราขายเข็มกลัดเครื่องประดับ
อยู่ข้างทาง โอคาเบะเลยโชว์ภูมิทักทายเป็นภาษาปะกิดใส่ด้วยความมั่นใจ
"เฮ้ มิสเตอร์! ไอ แอม เมดไซเอนติส อิส โซ คูล~"
"จ๋าจ้ะ มีอะไรเหรอ"
"พูดญี่ปุ่นได้หรอกเรอะ.."
หลังจากหน้าเเหกไปเเล้ว โอคาเบะก็ได้ถามเรื่องเข็มกลัดทันที เเต่นายฝรั่งเร็กเก้ก็ท่าทางนึกไม่ออก
โอคาเบะเลยให้เมล์ไว้ติดต่อเผื่อนึกออกเข้าซักวัน
สุซุฮะเริ่มยอมเเพ้ที่จะตามหาพ่ออีกครั้ง
โอคาเบะจึงพูดด้วยความฉุนเฉียวว่าเขาเองก็อยากช่วยมายูริเเละสุซุฮะ
เพราะเธอเองก็เป็นสมาชิกในเเล็ปเหมือนกัน เเละเวลาของพวกเขายังพอเหลือ
เพราะงั้นอย่ายอมเเพ้ง่ายๆ เเละไม่ใช่เเค่พวกเขาที่กำลังพยายามอยู่
เพราะพวกโอคาเบะได้เจอมายูริกำลังเเจกใบปลิวเรื่องเข็มกลัดอยู่กลางอกิบะ
ลวดลายอันน่ารักที่มายูริทำขึ้นมาบนใบปลิวนั้นไม่ทำให้โอคาเบะกลุ้มใจเท่า
กับเรื่องที่ว่าถ้าตำรวจมาเจอมายูริเเจกใบปลิวโดยไม่ได้รับอณุญาตจะทำยังไง
ว่าเเล้วตำรวจเจ้ากรมก็ผ่านมาเห็นพอดี
ทำให้พวกโอคาเบะที่ถนัดเรื่องหนีจึงรีบเผ่นไปโดยเร็ว
มากิเสะได้มาเจอพวกโอคาเบะระหว่างที่กำลัง
กลับจากซื้อของ
เธอได้ยินจากพนักงานขายของว่าพ่อของสุซุฮะอาจจะหายตัวไปเเล้ว
ไม่ว่าข่าวนี้จะจริงหรือไม่ เเต่พวกโอคาเบะก็ยิ้มเเละหัวเราะออกมา
เพราะรู้สึกได้ว่าทุกคนต่างก็ช่วยเหลือสุซุฮะกันอยู่จริงๆ
โอคาเบะได้เอาเครื่องดื่มมาให้เพื่อนซี้ที่
กำลังขมักเขม่นดื่มดับกระหาย ดูเหมือนว่าดาลุจะเก่งกาจผิดกับรูปร่างจริงๆ
เพราะเขาคิดว่าน่าจะซ่อมไทม์เเมชชีนเสร็จทันพรุ่งนี้
มายูริก็ยังคงเป็นห่วงว่าสุซุฮะไปคนเดียวจะเป็นอะไรรึเปล่า
เธอจึงคิดจะตามไปกับสุซุฮะเพื่อให้กำลังใจด้วย
สุซุฮะจึงยิ้มออกมาเพราะคิดว่าในช่วงเวลานี้เธอมีเพื่อนที่เเสนดีจริงๆ
สุซุฮะบอกโอคาเบะว่าเธอรู้สึกขอบคุณพวกโอคา
เบะจริงๆ ตั้งเเต่เธอมาที่นี่ ภายในสถานที่ที่ไม่รู้จัก
ภายในช่วงเวลาที่ไม่รู้จัก มันทำให้เธอรุ้สึกโดดเดี่ยวเเละกลัวมาก
เเต่พวกโอคาเบะก็ทำให้เธอมีเพื่อนมากมายเเละรู้สึกสนุกเเละมีความสุขได้มาก
ถึงขนาดนี้ เเต่ถึงอย่างงั้นเธอก็ยังมีหน้าที่ที่ต้องทำ
"โชคดีจริงๆที่ได้มาอยู่ช่วงเวลาเดียวกันกับพวกเธอ"
"สุซุฮะ.."
"โอคาเบะ รินทาโร่ เปลี่ยนเเปลงอนาคตให้ได้นะ ทำให้โลกเป็นอิสระด้วยเถอะ!"
โอคาเบะได้รับโทรศัพท์ที่โทรเข้ามา
ฝรั่งเร็กเก้ได้โทรมาบอกว่าเขานึกเรื่องผู้ชายที่มีเข็มกลัดที่เขาเจอเมื่อ
วันก่อนออกเเล้ว ทำให้โอคาเบะรีบร้อนวิ่งไปหาทันที
ในที่สุด สุซุฮะก็จะได้เจอกับพ่อเเล้วงั้นเหรอ เเต่ในตอนนี้ใบหน้าของสุซุฮะไม่ได้แสดงความยินดีออกมาเลย
หรือนี่จะเป็นความตกใจหรือกลัวที่จะได้พบพ่อจริงๆกันเเน่ เเล้วพ่อผู้สร้างไทม์เเมชชีนคนนั้นคือใคร
โปรดติดตามชมตอนต่อไป
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น